Podstawowe zasady postępowania moralnego

Moralność jest nabytą cechą osoby, podążającą za pewnymi regułami, z którymi podejmowanie decyzji o konkretnym działaniu w stosunku do innych jest spójne. Prawie zawsze opiera się na moralności religijnej, lokalnych zwyczajach, wierzeniach filozoficznych lub tradycjach rodzinnych. Dla wielu wydaje się synonimem moralności lub etyki. Więc to, co dla niektórych będzie moralne, dla innych może być uznane za niedopuszczalne. Struktura moralności zależy od przewodnika społecznego.

Zachowanie moralne oznacza, że ​​dana osoba może mieć pewne cechy. Rozważ je bardziej szczegółowo.

Jest to gotowość do wrzucenia osobistych potrzeb i potrzeb w tło. W swojej skrajnej formie ofiara jest chęcią porzucenia życia dla zbawienia innej osoby. Ale to jest ekstremalny przypadek. Istnieją dwie główne formy poświęcenia:

• Stymulowane przez czynniki zewnętrzne, takie jak moralność moralna, opowieści o czyimś poświęceniu, heroizmie, a także inne metody edukacji. Taka forma charakteryzuje się obecnością rozsądnego poczucia obowiązku, a także poczuciem winy w przypadku jej niepowodzenia.
• Naturalna forma poświęcenia lub poświęcenia jest charakterystyczna dla bliskich związków, w których ustępstwa dla dobra rodu członka rodziny są rejestrowane na poziomie podświadomości. Stąd pochodzi naturalny altruizm. Częstą manifestacją jest promocja i ustępstwa starszych członków rodziny w stosunku do ich własnych dzieci, wnuków. Tak więc, w warunkach ograniczonych przepisów, to właśnie Czad otrzymuje jedzenie na pierwszym miejscu. Mechanizm ten jest szczególnie silny między matką a dzieckiem, gdzie zasada zainteresowań i potrzeb drugiego jest na poziomie instynktu.

Jest to zgodność wszelkich działań z normami zbioru zasad, które człowiek wybiera dla siebie, jako coś wyższego niż jego własne pragnienia. Wyraża się to zarówno w kategoriach osobistych, jak iw odniesieniu do działań innych ludzi. Z emocjonalnego punktu widzenia naruszenie sprawiedliwości powoduje poczucie winy i pragnienie zadośćuczynienia sobie.

Jeśli ktoś naruszy sprawiedliwość, wtedy emocje sięgają od oburzenia do gniewu (w zależności od powagi czynu i reakcji przestępcy na wotum nieufności). Często przeszkodą jest odmienne wyobrażenie o tym, co jest dobre, a co złe, ponieważ ludzie różnych kultur żyją w tym samym kraju.

Ludzie żyjący w zgodzie z jakimkolwiek kodeksem zasad (niezależnie od charakteru ich pochodzenia), przed podjęciem decyzji, weryfikują swój zamiar za pomocą podobnej zasady w prawie, którą uważają za poprawną. Ktoś robi to bezpośrednio podczas wydarzeń, a ktoś reprezentuje różne sytuacje, które mogą mieć miejsce. Każde działanie jest zawsze sprawdzane zgodnie z normą. W przypadku niezgodności z normą prawo przeważa wśród ludzi moralnych.

Postawienie się w miejscu innej osoby ułatwia zrozumienie nie tylko jego motywów, ale także tego, jak wygląda twoje zachowanie wobec niego, a także co czuje w tej chwili. W ten sposób wygląda na sytuację z dwóch stron jednocześnie. Pozwala to w pełni ocenić swoją akcję.Współczucie jest jedną z cech cenionych w różnych czasach w wielu kulturach, religiach i szkołach filozoficznych. Jest to jeden z warunków koniecznych dla zdrowego społeczeństwa.

Jest to narzędzie współczucia, dzięki któremu osoba, przenikając problemy drugiego (i mając okazję mu pomóc), próbuje poprawić sytuację. Radząc sobie z problemami innych, jednostka moralna manifestuje swoje własne „ja” w jednej z najwyższych form.

To uczucie przesadnego szacunku, podziwu i wdzięczności w odniesieniu do tradycji, wielkich czynów, a także ich autorów z poprzednich pokoleń. Poprzez niego człowiek rozpuszcza się w kulturze społeczeństwa i angażuje się w jej światopogląd. Służba służy utrzymaniu i podnoszeniu standardów moralnych w społeczeństwie, instruując ludzi, aby osiągali godne uczynki. Wzbudza lęk przed niskimi czynami, które mogą stać się niegodnym przedstawicielem ich kultury.

Aby zachowanie było moralne, ogólny zestaw reguł można wyrazić jako:

• Zanim popełnisz jakąś czynność, zastanów się, jakie będą konsekwencje, jak wpłynie to na innych ludzi, czy spowoduje to ich krzywdę. Rozważ swoje działania z wyprzedzeniem.
• Podczas interakcji z inną osobą pomyśl nie tylko o swoich zainteresowaniach, ale także o interesach swojego partnera, kolegi, przyjaciela. Ktoś zawsze robi pierwszy krok i daje pierwszy. Dobry przykład często znajduje odpowiedź, a pod jego nieobecność stanie się jasne, kim się zajmuje.

• Zwracaj uwagę na problemy innych, współczuj im w trudnych czasach, zwłaszcza samotnych ludzi i tych, którzy nie mają nikogo, by czekać na pomoc.
• Zapewnij wszelką możliwą pomoc tym, którzy jej potrzebują. Nawet niewielka część od innych ludzi może wzmocnić tych, którzy znajdują się w trudnej sytuacji.
• Staraj się działać, kierując się świadomymi decyzjami, uzasadnionymi nie przez czyjeś interesy. Spójrz na rzeczy abstrakcyjnie (z neutralnej strony), a także obserwuj, jak działają inni ludzie. Aby zło mogło zatriumfować, wystarczy bezczynność dobrych ludzi.
• Szanujcie tych, którzy byli przed wami i ich uczynkami, jeśli byli godni. Spróbuj je odziedziczyć. Ten, kto osiągnie wysoki poziom, nie może wygrać Olimpiady, ale nadal będzie jej uczestnikiem.

Tworzenie poczucia odpowiedzialności powinno nastąpić we wczesnym dzieciństwie. Niemoralne zachowanie jest niedopuszczalne dla ludzi. Sumienie jest regulatorem zachowania wielu osób. W ludzkim rozumieniu duchowość i moralność muszą być w każdym człowieku. Podstawą etykiety są kryteria określające akceptowalne działania. Główne standardy i wzorce moralnego zachowania powinny być w każdym człowieku.

Bo co stanowi moralność i jej cel, zobacz następny film.