Opis, rodzaje kolorów i cechy zawartości kotów syberyjskich

Koty syberyjskie są uważane za dumę rosyjskich hodowców. Dziś osoby tej rasy często pojawiają się na międzynarodowych wystawach, są doceniane przez miłośników naturalnego piękna na całym świecie. Materiał tego artykułu zapozna czytelnika z cechami tych kotów i opowie o niuansach ich treści.

Ścieżka powstawania rasy syberyjskiej została ułożona w trudnych warunkach klimatycznych. Jest prawie naturalny, mimo że pochodzenie jest porośnięte legendami. Koty syberyjskie są uważane za zwierzęta rodzime, mają jasny wygląd i były hodowane tylko przez hodowców. W rzeczywistości ich przodkowie byli kotami Buchary, pierwsza wzmianka o początku powstawania rasy pojawiła się w XVI wieku.

W annałach były wzmianki o kotach podobnych do kotów syberyjskich. Nazwali je Buchara, spotkali się w całej Rosji. Uważa się, że migracja w całym kraju wywodzi się z regionów Syberii i Dalekiego Wschodu.

Oficjalnie krajem pochodzenia kota syberyjskiego jest Rosja. Początkowo wielu uważało, że syberyjczycy są kotami dużymi i długowłosymi. Hodowcy kiedyś byli przekonani, że syberyjczycy zwani kotami pochodzą wyłącznie z Syberii. Jednak w latach 80. felinolodzy położyli kres tej kwestii. Zauważyli, że korzenie pochodzenia sięgają daleko w przeszłość.

Eksplorując kolejne prace hodowlane kotów z różnych regionów Syberii i Dalekiego Wschodu, wybrali najlepszych przedstawicieli rodziny kotów, zbierając zewnętrzną grupę osobników zamieszkujących Krasnojarsk, Nowosybirsk i Kemerowo. Aby podkreślić jasne cechy rasy wybrano zwierzęta o dużych wymiarach, masywnych kościach, ciężkiej głowie i długim grubym futrze.

Praca hodowlana nad hodowlą prawdziwie rosyjskiej rasy kotów typu syberyjskiego była trudna i dokładna. Jednak w 1991 r. Felinolog Olga Mironova była w stanie osiągnąć uznanie standardu rasy przez World Cat Federation. Standard został zatwierdzony jako pracownik i stał się oficjalny 3 lata później.

Amerykanie zaczęli zauważać Sibirtsev: Rasa została oficjalnie uznana przez organizację TICA w 1996 roku. Około roku później inna prestiżowa organizacja zwróciła uwagę na koty - FIFE. Do tej pory felinolodzy pracują nad konsolidacją rodzaju skały.

Koty syberyjskie wyróżniają się oryginalnością i szlachetnym wyglądem. Należą do rodziny dużych ras kotów. Sierść tych zwierząt nie jest zbyt długa, dlatego czasami są mylone z kotami o krótkich włosach. Jednak w rzeczywistości rasy krótkowłose są uważane za krewnych syberyjczyków. Jeśli chodzi o standard, ma on swoje własne cechy.

Reprezentant rasy wygląda bardzo ładnie. Wyróżnienie go od zwykłego ulubionego domu jest łatwe. Daje duży rozmiar i grubą wełnę. Wysokość puszystego rosyjskiego kota w kłębie wynosi średnio 30 cm, u samców około 40 cm.Liczby te mogą się różnić w zależności od wieku zwierzęcia.

Ciało tych kotów jest ciężkie i muskularne. W populacji występują osobniki nie tylko duże, ale także średniej wielkości. Kosztem wełny, wydają się szczególnie duże, wyróżniają się na tle zwykłych kotów domowych. Mają muskularne łapy o średniej długości, proporcjonalnej budowie, ciało jest gęste i nieco wydłużone. Grzbiet jest nieco powyżej ramion, żołądek ma kształt beczki i jest twardy.

Rozmiar łap jest duży, podczas gdy tylne są dłuższe niż przednie, są okrągłe, z pokwitaniem między poduszkami. Ogon syberyjskiego puszystego i szerokiego u nasady, pod koniec jest lekko zwężony. Szyja kota syberyjskiego jest okrągła i muskularna, choć nie długa. Głowa zwierzęcia ma kształt trapezu z zaokrąglonymi konturami. Jego rozmiar może się różnić w zależności od wagi kota, ale zawsze jest proporcjonalny do ciała.

Podbródek jest dobrze zdefiniowany, kości policzkowe rozwinięte, policzki pulchne. Górna część głowy jest nieco płaska, nos jest szeroki i prawie prosty, ma małą wnękę w pobliżu czoła, co jest zauważalne, gdy patrzy się na kota z boku. Samo czoło jest popychane do przodu. Uszy syberyjskiego są średniej wielkości, u podstawy są szersze, końcówki nieco zaokrąglone. Oczy zwierzęcia są duże, zaokrąglone, często owalne, szeroko osadzone.

Ich kolor jest solidny i zawsze połączony z kolorem szaty. Odcienie oczu kota mogą się różnić od zielonego do złotego, a nawet żółtawego. Rzadcy przedstawiciele rasy mogą mieć inny kolor oczu, w tym niebieski.

Przedstawiciele tej rasy ważą średnio od 6 do 9 kg (mniejsza waga u samic, rzadko przekracza 7 kg). W populacji występują osobniki o wadze do 10-12 kg. Warto to zauważyć duża waga nie spowalnia kota. Niezależnie od tego, jest plastyczny, zręczny i szybki.

Wyjątkową cechą dużych rosyjskich kotów jest cecha ich futra: jest wodoodporna. Sierść zwierzęca składa się z grubych i sztywnych podłużnych włosów ochronnych oraz grubego podszerstka, niezbyt różniącego się długością od głównego płaszcza.

Średnio Syberyjczycy żyją około 15 lat. Dla kotów jest to pełnoletni wiek, odpowiada on wiekowi osoby starszej. Warunki życia, odpowiednie odżywianie i opieka mają bezpośredni wpływ na warunki życia. Skróć stres życia zwierząt i słabą opiekę.

Kot potrzebuje ludzkiej uwagi, a zwykły papier lub nawet nić może stać się dla niego zabawką. Ma rozwinięty instynkt samozachowawczy, dlatego zwierzę nigdy nie wspina się tam, gdzie może być niebezpieczne. Zdrowie syberyjczyków jest doskonałe w porównaniu z innymi rasami. Osobne osoby żyją do 20 lat. Jeśli chodzi o wiek reprodukcyjny, u kotów zwykle nie przekracza on 18 lat, podczas gdy u samców rzadko przekracza znak jedenastoletni.

Kolory długowłosych kotów syberyjskich mogą być różne. Wśród przedstawicieli rasy można znaleźć osobniki tego samego koloru lub koty o charakterystycznym wzorze. W tym przypadku tekstura wełny może być bardzo różna: gdzieś jest miękka, gdzieś twarda. W zależności od koloru brzucha i nóg, może być kręcony.

Ciekawy jest fakt przy narodzinach kociątko dziedziczy kolor matki, podczas gdy dziewczynka może zabrać kolor każdemu z rodziców. Jeśli chodzi o standard, to pozwala na kolory monochromatyczne i wypryskowe oraz wzorzyste. Kolory wielu współczesnych kotów są wynikiem hodowli. Norma obejmuje zwierzęta z białymi, czarnymi, szarymi, brązowawymi, niebieskimi i rudymi włosami.

Biały jednolity kolor uważany za rzadkość. Standard zakłada idealnie czysty kolor.Na wełnie nie powinno być żadnych wzorów ani plam. Czasami te kocięta rodzą się z plamami, ale z czasem znikają. Hodowcy nazywają te koty Angorą. Zwierzęta te mają inny kolor oczu (niebieskawy, miedziany, a nawet pomarańczowy).

Czarny kolor, zgodnie z wymaganiami normy, musi być jednolity. Z reguły u takich kotów nawet czubek nosa jest czarny. Kocięta w chwili narodzin mają szarawe lub brązowe futro, z czasem i po linieniu zmieniają kolor na czarny. Jednak trudniej jest dbać o te koty, ponieważ ich wełna musi być chroniona przed słońcem, aby nie znikła. Gdy wypalenie czarny płaszcz staje się brzydki, dając czerwony.

Szary kolor jest tradycyjnie podzielony na dwa rodzaje: szynszyla i dym. Pierwszy typ oznacza wełnę, przyciemnianą nie na całej długości, ale częściowo. W tym przypadku kolor srebrny może malować włosy nie więcej niż 1/3, a u niektórych kotów nawet mniej (na przykład końcówki). Dymny kolor ma włosy, ciemne na końcach i lekkie (czasem całkowicie białe) u nasady. Zabarwienie szynszyli jest uważane za rzadkie wśród syberyjczyków, może być zacienione i zakryte.

Szylkret składa się z kontrastowych odcieni. Może to być nałożenie czerni na monofoniczne czerwone lub niebieskie na krem. W tym kolorze rozkład plam jest jednolity w całej sierści zwierzęcia. Najczęściej kolor ten jest typowy dla osobników rasy żeńskiej. Jednak w rzadkich przypadkach obserwuje się to u mężczyzn, chociaż z reguły u tych, którzy nie mogą dać potomstwa.

Wspólne wśród kotów syberyjskich i kolor pręgowany. Dzięki takiemu zabarwieniu wełny odnotowuje się przemianę ciemnych i jasnych odcieni, co daje oryginalny wzór. U osobników tej rasy mogą być trzy rodzaje tego koloru: marmur (klasyczny), pręgowany i nakrapiany. Każdy typ ma swój własny stopień nasycenia kolorów.

Ponadto standard rozpoznaje kilka kolorów w kolorze białym. Na przykład może to być kolor dwukolorowy, w którym biel w kolorze powinna stanowić co najmniej 1/3 całej wełny.

Kotów syberyjskich nie można nazwać leniwymi, charakteryzują się mobilnością i aktywnością. Są to przywódcy zwierząt, dlatego rzadko zgadzają się na sąsiedztwo z innymi zwierzętami. Rzadko rozpoznają inne koty lub psy mieszkające w domu. Jeśli chodzi o osobę, tylko jedno gospodarstwo domowe będzie miało władzę.

Będzie mu posłuszny bardziej niż inni, przestrzegając zasad, których nauczył go jego mistrz. Nie oznacza to jednak, że zwierzę będzie się źle zachowywać. Wcale nie: jeśli nauczysz go zasad zachowania od dzieciństwa, kot będzie zachowywał się dość spokojnie ze wszystkimi. Ogólnie rzecz biorąc, postać syberyjczyka jest spokojna i dobroduszna. Wśród przedstawicieli rasy są osoby spokrewnione ze wszystkimi domami.

Przedstawiciele tej rasy są inni taktowność i oddaniektóry jest pokazany w odniesieniu do jego właściciela. Od dzieciństwa są nie tylko ciekawi, ale także inteligentni. Mogą być nauczane przez niektóre zespoły, ponieważ są to zwierzęta towarzyskie. Nie martwią się z powodu zmiany sytuacji, szybko przyzwyczajają się do nowego miejsca, mogą mieszkać zarówno w prywatnym domu, jak iw mieszkaniu.

Z natury są świetnymi myśliwymi. Pragnienie polowania objawia się nawet u bardzo małych kociąt, co tłumaczy ich żartobliwość. Jednak chęć polowania wskazuje, że dom nie powinien mieć ptaków ani małych domowych gryzoni: prędzej czy później instynkt myśliwego u kota zadziała. W prywatnym domu kot eksterminuje wszystkie myszy, nie tylko na terenie swojej działki, ale także wśród sąsiadów.

Podczas gdy kot poluje, wygląda bardzo dobrze. Polowanie daje zwierzęciu siłę, trenuje ciało, złowione jedzenie ma pozytywny wpływ na zdrowie ciała i sierści. Zwierzę jest czyste. Nigdy nie narzuci swojego społeczeństwa, nawet jeśli chce uwagi lub uczucia. Nawet w tym przypadku kot nie będzie błagał o miłość, nie pozwoli sobie na trzymanie się za właściciela i będzie starał się nie okazywać swoich emocji.

Zmiana zwierząt-gospodarzy jest postrzegana na różne sposoby. Nie zawsze jednak lubią gości z zewnątrz. A jeśli zwierzę nie lubi konkretnej osoby, może pozwolić sobie na trochę narzekania na niego. Inne osoby mogą chronić swoich mistrzów na swój sposób. Nawiasem mówiąc, instynkt ochronny działa z małymi dziećmi mieszkającymi w domu. Syberyjczycy kochają małe dzieci i starają się ich nie obrazić. Inni przedstawiciele rasy chronią wrażliwy sen dzieci, na swój sposób opiekując się nimi, lubią bawić się z dziećmi. Nie pozwolą jednak uwolnić pazurów i grać.

O tych kotach nie można powiedzieć, że robią coś bezmyślnie. Każde ich działanie ma sens. Po przestudiowaniu przedmiotu lub zabawki szybko znajdują dla niego zastosowanie. Kochają różne gry na świeżym powietrzu, podczas gdy często skaczą i zręcznie wspinają się na wysokie przedmioty w domu. Jeśli jednak Syberyjczycy będą cierpliwi i będą mogli zachowywać się w odniesieniu do dzieci, wówczas dorośli członkowie rodziny nie pozwolą sobie na kłopoty.

Pet tęskni za właścicielem i nie lubi samotności. W ciągu dnia może iść spać na rzecz każdego mistrza. Nawet w nocy kot znajdzie okazję do przylgnięcia do właściciela, nawet w tym celu osiądzie w nogach. Jeśli chodzi o okres czuwania, to puszystego nie można pozostawić na długo, a jeszcze bardziej bez zabawek, które często nosi w zębach jako zdobycz. Biorąc pod uwagę jego pomysłowość, konieczne jest zrozumienie: zwierzę znajdzie coś do zrobienia.

Oprócz tego, że kot może łatwo otworzyć klamkę, może dotrzeć do kranów w poszukiwaniu wody. Nawiasem mówiąc, nie tylko się jej nie boi, ale nawet ją kocha. Przejawia się to w relaksacji podczas kąpieli. Ponadto Zwierzę domowe może celowo wciągać zabawki do wanny, aby się zabawić, łapiąc je.

Z wiekiem niektóre osoby, które w tym samym czasie były mało zainteresowane, mogą doświadczać nadpobudliwości. A szczyt aktywności zwykle występuje w nocy, kiedy gospodarstwo domowe chce spać.

Koty syberyjskie są łatwe do wyszkolenia, dlatego przyzwyczajenie ich do tacy nie będzie trudne. Szybko rozumieją, gdzie jest toaleta i ich pościel. Kochają kompleksy gier i potrzebują punktów drapania. Jeśli zwierzę nie zdobędzie łóżka, nie zrozumie swojego miejsca, ponieważ nie będzie wyraźnego podziału na rzeczy „jego” i „mistrza”. Potrzebujesz dbać i kupować shleyki lub kołnierz na spacery.

Na przykład zwierzę musi mieć własne naczynia. Talerzy ze stołu kapitana nie można używać, w przyszłości kot nie zrozumie, dlaczego nie wolno mu jeść jedzenia na stole. Niezależnie od czasu karmienia zwierzę powinno zawsze mieć miskę ze świeżą wodą. Zwierzę domowe nie powinno szukać wody, kiedy chce pić. Brak wody w zwykłym miejscu doprowadzi do tego, że kot wejdzie do umywalki, wanny lub toalety.

Wybiera się łóżko dla kota, biorąc pod uwagę jego rozmiar. Musi pomieścić zwierzaka, aby nie musiał się skupiać ani szukać wygodniejszych miejsc do spania w domu. W obecności finansów można kupić dwa leżaki, a ich modele mogą być albo standardowe, albo zawieszone. Na przykład, jeśli chcesz, możesz wybrać wariant syberyjski na kaloryferze lub hamaku. Inni hodowcy robią sobie domek ze zwierzętami własnymi rękami.

Dobre modele można uzyskać ze zwykłych starych walizek, swetrów, a nawet poduszek. Niektórzy właściciele kotów tworzą projekty dwupiętrowe.Takie produkty jak koty są bardziej funkcjonalne i szczególnie istotne, jeśli w domu są dwa zwierzęta.

Tacki dla kotów dobierane są na podstawie ich wielkości i cech charakteru. Pomimo tego, że na rynku dostępnych jest kilka opcji, warto wybrać modele otwarte. Określenie potrzebnego typu nie jest trudne: taca powinna być mocna, stabilna, o stosunkowo wysokich bokach i wyjmowanej ramie.

Musisz kupić tacę z gumowanymi nogami, wykonaną z bardzo wytrzymałego i grubego plastiku. W tym samym czasie taca nie powinna ostro pachnieć, ponieważ koty jej nie lubią i szukają innych miejsc, aby zaspokoić ich naturalne potrzeby. Wysokie boki pozwolą zabezpieczyć przestrzeń wokół tacki przed odchodami, moczem i granulkami wypełniacza.

Jeśli chodzi o cechy tac, to musisz wybrać opcje z siatką i bez niej. Produkty bez siatki muszą używać wypełniacza. Tace z kratą są dobre, ponieważ mogą być używane bez granulatu. Wypełniacz w tym przypadku jest konieczny, aby wyeliminować nieprzyjemny zapach.

Trudno jest nazwać kota syberyjskiego wymagającym opieki, ale niezwykle ważne jest zapewnienie regularnych procedur higieny. Szczególną uwagę należy zwrócić na czesanie martwej wełny, ponieważ im dłużej kot będzie ją nosił, tym więcej splotów będzie na wełnianym płaszczu. Podwójne czesanie będzie potrzebne podczas linienia, ponieważ w tym czasie kot jest niezbędny. Ponadto terminowe czesanie uratuje dom przed martwymi włosami leżącymi na obwodzie obudowy.

Lepiej czesać kota za pomocą specjalnego urządzenia z grzebieniowo-trymerem. Pozwoli to bez trudu i zmęczenia usunąć martwe włosy z wełny, nie uszkadzając skóry zwierzęcia. Lubią koty, takie jak grzebienie, ponieważ nie tylko nie dotykają skóry, ale nie wyciągają włosów, a także masują skórę.

W okresie linienia, który ma miejsce wiosną i jesienią, często są wyczesywane długie włosy. Niektóre osoby potrzebują tego więcej niż dwa razy w tygodniu. Jeśli właściciel z jakiegoś powodu nie ma wystarczająco dużo wolnego czasu, aby pozbyć się martwej wełny, możesz kupić szczotkę z zębami przymocowanymi do ściany. Zwierzę będzie w stanie samodzielnie drapać swoje futra, te grzebienie rzadko pozostają bez uwagi kota.

Zęby Furminatora powinny być rzadkie, a szerokość powierzchni roboczej grzbietu - szeroka. Jest to konieczne w celu skrócenia czasu przetwarzania zwierzęcia domowego. Na kufie, za uszami i na obszarze ogona włosy należy starannie wyczesać. Wkrótce cięcie wełny w tych miejscach jest niepożądane.

Od czasu do czasu kot musi czyścić uszy i oczy. Zrób to ciepłą przegotowaną wodą, używając serwetek lub płatków kosmetycznych. Higiena uszu i oczu, w połączeniu z oględzinami, nie tylko zapobiegnie zakażeniu przez jakąkolwiek infekcję, ale także zauważy obecność pasożytów. Na przykład, jeśli kot zaczyna drapać uszy przez długi czas, może to wskazywać na obecność małych roztoczy uszu. Jeśli białawe oczy pojawiają się w kącikach oczu, wskazują na obecność robaków.

Jeśli w uszach lub oczach występują pasożyty, właściciel zwierzęcia musi skontaktować się z lekarzem weterynarii. Po badaniu specjalista wybierze optymalny lek i dawkę na podstawie wieku i wagi kota. Uszy są traktowane kroplami, po uprzednim oczyszczeniu ich wewnętrznej powierzchni. Z reguły procedura jest powtarzana raz, aby skonsolidować efekt terapeutyczny. Zęby należy często czyścić. Zęby kotów, podobnie jak ludzie, są podatne na tworzenie się kamienia nazębnego. Ich dziąsła również ulegają zapaleniu, a siła szkliwa może się osłabić. Umyć zęby specjalna pasta, bez opóźniania procedury.

Gwoździe muszą być przycięte w odpowiednim czasie. Aby to zrobić, możesz zakupić maszynkę do strzyżenia paznokci, która uratuje zwierzę od żmudnej i długotrwałej higieny. Ścinanie dla jednej procedury może mieć nie więcej niż 1 mm długości. Aby kot nie rozerwał tapet i tapicerki meblowej, Warto zdobyć pazur. Wybierz to konieczne, biorąc pod uwagę masywność zwierzęcia. Musi być odporny na pazury.

Zbyt częste mycie zwierzęcia nie jest wskazane. Syberyjczycy są całkiem zadbanymi kotami, ciągle lizają swoje futro. Konieczne jest umycie ich szamponem z zoo nie więcej niż trzy lub cztery razy w roku. Jednak nikt nie odwołuje zabawy w wodzie, a także mycia kota bez szamponu. W odniesieniu do detergentów, pielęgnacja włosów tych zwierząt jest dziś dostępna do płukania.

Koty czują się najlepiej, gdy są często na świeżym powietrzu. Prywatny dom dla nich jest najlepszym miejscem na pobyt. Tutaj kot znajdzie coś do zrobienia, będzie w stanie polować wystarczająco, a także trenować swoje mięśnie. Żadne wietrzenie pokoi w apartamencie nie zastąpi domowych spacerów ulicznych. Nawet wyposażone kompleksy gier nie uczynią kota silniejszym, jeśli nie będzie chodził codziennie.

Przebywanie na zewnątrz to zapobieganie wielu chorobom. Pozwala to wzmocnić układ odpornościowy, utrzymać dobrą kondycję i zyskać siłę do aktywnych gier i normalnego wzrostu. Zwierzęta, które nie są zabrane na ulicę, są słabsze.

Trzeba stale odwiedzać weterynarza. Szczepienia powinny być przeprowadzane w odpowiednim czasie, a także środki zapobiegawcze w celu zdezynfekowania zwierzęcia z pcheł i kleszczy. Ktoś kupuje anty-pasożytnicze obroże dla syberyjczyków. Jednak, jak pokazuje praktyka, nie wszystkie z nich są skuteczne. Za każdym razem po spacerze właściciel musi sprawdzić zwierzę.

Ze względu na wysoką aktywność kot syberyjski potrzebuje wysokokalorycznej żywności. Nie oznacza to jednak, że może być gruby. Należy starannie rozważyć podejście do przygotowania dawki odżywczej. Niedopuszczalne jest karmienie zwierząt domowych wyłącznie paszami przemysłowymi, niezależnie od ich rodzaju. Nawet przy naprzemiennym stosowaniu mokrej i suchej karmy zwierzę nie otrzyma wszystkich niezbędnych witamin i składników odżywczych. Aby wzmocnić szkliwo zębów w jedzeniu powinny znajdować się kompleksy mineralno-witaminowe. W diecie muszą uczestniczyć w produktach naturalnych. To, co jedzą właściciele, nie jest dobre dla zwierzaka.

Aby przygotować menu dla kotów, możesz skontaktować się z lekarzem weterynarii, który powie Ci, w jakiej formie przesłać dany produkt. Na przykład kot może jeść mięso surowe i gotowane, ale jeśli zjada surowe, antyhelmintyczne leczenie powinno być częstsze.

Szczególną uwagę w przygotowaniu menu należy poświęcić małym kociętom. W wieku trzech miesięcy są zazwyczaj karmione 5-6 razy dziennie, w miarę starzenia się, częstotliwość posiłków zmniejsza się do dwóch do trzech razy dziennie. Żywienie zwierząt powinno być zrównoważone, zróżnicowane i odpowiednie dla wieku zwierzę. Musisz jednak nakarmić syberyjskie prawo, nie powinien się przejadać. To samo można powiedzieć o ciężarnych kotach. Ich pożywienie powinno być wysokiej jakości, bogate w witaminy i minerały.Przejadanie się obfituje w przyrost masy ciała, a brak użytecznych substancji negatywnie wpłynie na zdrowie i odporność potomstwa. Jeśli chodzi o żywienie kotów w okresie laktacji, w tym czasie ich pokarm powinien być bardziej wysokokaloryczny.

Żywność dla syberyjczyków jest wybierana na podstawie cech samego zwierzęcia i jego wieku (na przykład dla kociąt, zwierząt sterylizowanych). Tanie jedzenie nie ma w składzie składników odżywczych, może szkodzić zdrowiu. Musisz kupić jedzenie od sprawdzonych producentów. Jeśli chodzi o naturalną żywność, koty potrzebują kurczaka, wołowiny, indyka, mięsa króliczego. Ponadto w diecie powinny być gotowane ryby, jajka, owoce morza, kefir i twaróg.

Mleko można podawać małym kociętom, dorosłe koty potrzebują dokładnie kefiru. Nawet w diecie powinny być zboża, a także kiełkujące zboża (na przykład zielony owies). Sadzonki zbóż są potrzebne, aby oczyścić żołądek zwierzęcia z połkniętej wełny.

Natura kotów syberyjskich może być inna, o czym świadczą opinie hodowców pozostawionych w ogromnej sieci WWW. Ich właściciele podkreślają, że inni przedstawiciele mogą być obrażeni przez właścicieli, a nawet zemścić się na nich za okazjonalne wykroczenia. Koty pływają paznokciami, bawią się, drapią nie tylko dorosłych, ale także dzieci.

Inne komentarze wskazują, że zwierzęta szybko dostosowują się do zmieniających się właścicieli i mogą wymagać uwagi. Przynoszą swoje zabawki właścicielom i przesuwają je łapą, pokazując, że chcą się bawić. Właściciele zauważają, że podobne zachowanie obserwuje się wśród potomstwa przyjaznych kotów. Ponadto, rzadcy przedstawiciele rasy, według hodowców, są tchórzliwi. Ale wielu ma spryt, którego używają w stosunku do innych zwierząt domowych i wszystkich gospodarstw domowych.

O cechach kotów syberyjskich zobacz poniższy film.