Wszystko o degu

Wiewiórka degu w Rosji znajduje się wyłącznie w niewoli. Na zewnątrz ten zabawny zwierzak wygląda jednocześnie jak wiewiórka i jerboa, wygląda całkiem słodko, podczas gdy zwierzę jest bezpretensjonalne, nie wymaga specjalnej opieki i prawie nie emituje nieprzyjemnych zapachów.

Dekoracyjny szczur cały jego wygląd przypomina chomika, jerboę lub dużą myszzamiast skaczącego mieszkańca parków, placów i lasów, można go jednak pomylić z egzotyczną szynszylą - kształt uszu i dość gruby podszerstek czynią to zwierzę degu. Zwierzęta mają korzenie południowoamerykańskie, więc ludzie najczęściej nazywają je chilijskie.

W naturze żyje na piaszczystych, skalistych i zalesionych obszarach w pobliżu Andów, a wraz z jej plemionami są też gatunki australijskie. Wyhodowany niewoli ozdobnych szczurów bardzo szybko przyzwyczaja się do swoich mistrzów i cały czas wymaga wzmożonej uwagi.

W naturalnym środowisku można spotkać osobniki szaro-żółtawo-brązowe, dla hodowców domowych hodowano kilka ras z piaskiem, czarnym i cętkowanym kolorem, brzuch zwykle trochę lżejszy niż plecy.

Charakterystyczne cechy degusu:

• długość ciała - 10-20 cm;
• wydłużona kufa;
• zaokrąglone uszy, długie;
• ogon osiąga 105 mm, chwost na końcu;
• waga - około 500 g;
• płaszcz krótki, gruby, bardzo miękki.

Gryzoń jest bardzo zły widząc, co tłumaczy się szczególnymi cechami struktury i umiejscowienia oczu, jest to jednak więcej niż zrównoważone przez doskonały zmysł węchu i dobre słyszenie. W naturalnych warunkach degus może orientować się nie tylko w świetle, ale także w ciemności.

Osoba, która zdecydowała się zostać właścicielem tego uroczego małego zwierzęcia, musi wiedzieć, że jest to dekoracyjna wiewiórka bardzo ciekawskie zwierzę, które uwielbia mieszać się z jego krewnymi. Jeśli przewodzisz kilku gryzoniom na raz, zwierzęta zawsze będą w wyjątkowo dobrym nastroju, ale jeśli gryzoń mieszka w twoim domu sam, przygotuj się na to, że będzie musiał poświęcić dużo uwagi - nieustannie udawać i często mówić.

W ten sposób rekompensujesz brak komunikacji z krewnymi. Dobrze byłoby nauczyć go, jak brać jedzenie z rąk. Jeśli zostawisz go w spokoju, zwierzę zacznie wykazywać agresję wobec swoich hodowców, a ponadto załamanie nerwowe prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia wiewiórki.

Trzymając dom w domu, należy wziąć pod uwagę kilka ważnych punktów.

Pomimo stosunkowo niewielkich rozmiarów gryzoni, potrzebują dużo miejsca dla nich. Faktem jest, że wiewiórki są bardzo mobilnymi stworzeniami, dlatego do gier i wygodnego ruchu potrzebują komórek wymiarowych.

Minimalna dopuszczalna wielkość obudowy wynosi 60x60x60 cm, ale klatka o parametrach 120x60x100 cm jest uważana za idealną. Pożądane jest, aby obudowa była wykonana ze stali nierdzewnej, wszystkie inne materiały nie są tu odpowiednie, ponieważ drewno i plastik mogą po prostu gryźć zwierzę ostrymi zębami w ciągu zaledwie kilku minut.

Optymalnie zorganizuj dwa lub trzy poziomy wewnątrz, a także stwórz przedział w każdej wolierze na nocny sen, a resztę zwierzęcia za pomocą hamaka, zwykle do tego nabywają mały dom. W klatce z pewnością musi być taca z trocinamiNawiasem mówiąc, oni sami mogą pokryć dno komórki. A jeśli nie są dostępne wióry lub trociny, można je zastąpić białymi arkuszami zwykłego papieru lub tłoczonymi kolbami kukurydzy.

Chilijskie wiewiórki zachowują się jak dzieci: uwielbiają chować się w różnego rodzaju schroniskachDlatego pamiętaj o zaprojektowaniu takich miejsc. Zwykle troskliwi właściciele umieszczają małe gliniane garnki w klatce, zaczepki lub ozdobne gałęzie - zwierzęta z wielką przyjemnością przeskakują nad nimi, a jednocześnie ostrzą zęby.

W ich naturalnym środowisku degu są w ciągłym ruchu. W domu nie mają możliwości poruszania się tak intensywnie, ponieważ w wolierze zwykle kładzie się koło. Poruszając się, zwierzęta zużywają energię i czują się bardzo komfortowo. Pamiętaj, aby umieścić kilka podajników dla różnych rodzajów żywności i karmienia.

Po zakupie tego zabawnego gryzonia pierwsze pragnienie każdego gospodarza staje się jego szybkim umieszczeniem w nowym środowisku. Nie należy tego jednak robić - faktem jest Przyzwyczajenie się i przystosowanie do nowych czynników środowiskowych zajmuje trochę czasu. Zaleca się pozostawienie go na krótki czas w walizce, umieszczając go w pobliżu klatki.

Z biegiem czasu zwierzę przyzwyczai się do tego i zacznie zachowywać się spokojniej w nowym domu, po czym będzie można go wyjąć i przenieść do przestronnej klatki. Powinno się to robić z całą ostrożnością, w żadnym wypadku nie powodować niepotrzebnego niepokoju u zwierzęcia. Nawet przed zmianą miejsca zamieszkania konieczne jest umieszczenie części nośnika w klatce - w tym przypadku degus będzie pachniał w nowym miejscu, a to ułatwi jego kondycję i pomoże poradzić sobie z silnymi emocjami.

Kiedy zwierzę opanuje wolierę, będzie musiało być od czasu do czasu wypuszczane na spacer. Nie należy pozwolić mu swobodnie wędrować po domu, wystarczy niewielki, zamknięty obszar wewnątrz mieszkania, należy jednak pamiętać, że miejsce to powinno zostać uwolnione od instalacji elektrycznej i gniazd, przedmiotów szklanych, a także niektórych roślin wewnątrz pomieszczeń kalie, rododendron i bluszcz).

Często, po przyjemnym spacerze, gryzoń nie odczuwa wielkiego pragnienia powrotu do klatki - wtedy klatka powinna być umieszczona obok i pozostawić otwarte drzwi. Gdy tylko zwierzę będzie głodne, z pewnością wróci do środka. Jeśli nie masz możliwości czekania długo, spróbuj przyciągnąć jego uwagę ucztą i wyzywająco umieść go w podajniku, tym manipulacjom najlepiej towarzyszy niski gwizdek. Upewnij się wiewiórka zapamięta ten dźwięk i nieuchronnie zareaguje na niego w przyszłości, natychmiast zbliżając się do koryta w oczekiwaniu na smaczne.

Wiewiórki chilijskie na wolności są roślinożercami, więc ich dieta w domu powinna być głównie roślinna, ale jednocześnie pełna i różnorodna. Kanał musi zawierać:

• mieszanka zbożowa;
• krakersy ziemne;
• suszony zielony groszek;
• płatki owsiane i inne płatki.

Pamiętaj, aby dołączyć do menu owsiankę, warzywa i nasiona. Owoce są dozwolone, ale muszą być niesłodzone (na przykład zielone jabłka), w przeciwnym razie zwierzę może rozwinąć cukrzycę. Nie zaleca się podawania w diecie przejrzałych owoców, a także suszonych owoców.. Surowe tabu dotyczy wszystkich rodzajów produktów mleczarskich, a także mięsa i produktów rybnych, wykorzystanie resztek ze stołu jest niedopuszczalne.

Wielu hodowców z pewnością doceni fakt, że chilijskie wiewiórki nie muszą być myte. Są to bardzo miłe stworzenia nie potrzebujesz dodatkowej kąpieli. Te urocze małe zwierzęta w pełni radzą sobie z opieką nad sobą - wystarczy w tym celu umieścić małą klatkę z piaskiem rzecznym. Zwierzęta tarzają się w piasku, czyszcząc wszystkie przylegające kurz i brud z futer.

Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na higienę domu zwierzęcia. Co 2-3 dni trzeba będzie zmienić ściółkę, co najmniej raz na 10 dni trzeba umyć klatkę ciepłą wodą za pomocą pędzla, z pewnością używając mydła domowego lub antybakteryjnego. Po zakończeniu prania wytrzyj tacę do sucha, połóż na niej arkusze papieru i wypełnij ją trocinami.

Degu są bardzo towarzyskimi stworzeniami, które szybko przyzwyczajają się do ludzkich rąk i zaczynają rozpoznawać właściciela po zapachu. Uważany za uhnajbardziej inteligentne stworzenia spośród wszystkich gatunków gryzoniMożesz nawet nauczyć te wiewiórki reagowania na twoje imię i nauczania prostych poleceń. Każda osoba ma swój indywidualny temperament, ale jednocześnie wszyscy wykazują wigor, aktywność i mobilność.

Pomimo tego, że te egzotyczne gryzonie są bardzo ostrożne i raczej nieśmiałe, najczęściej ciekawość wciąż ich przewyższa, a oni jako pierwsi podejmują inicjatywę, próbując nawiązać kontakt z właścicielem. Jednak każde ostre słowo lub głośny dźwięk może ich odstraszyć.

Po pierwsze, powinieneś z nim rozmawiać tak często, jak to możliwe, nawet łagodnym głosem, ciągle dzwoniąc po imieniu. Komunikacja powinna być regularna i towarzyszyć głaskaniu. Pierwsze próby oswojenia gryzonia należy wykonywać ostrożnie - konieczne jest rozciągnięcie ramienia tylną stroną do dołu. Upłynie kilka tygodni, zanim zwierzę przyzwyczai się do ciebie i zacznie radośnie spotykać, czekając na ucztę.

Pamiętaj, że to zwierzę nie toleruje znajomości i jeśli ktoś próbuje nawiązać z nim kontakt siłą, odpowiedzią na takie działania będą ugryzienia o dość ostrych zębach. Uwierz mi, gryzą ją bóle, a uczucia, których doświadczysz, nie są najprzyjemniejsze. Z tego powodu degu nie można nazwać dobrym wyborem zwierzęcia dla małych dzieci.

Dla zdrowego i silnego potomstwa, kobiety od roku do pięciu lat, ważące ponad 200 g, mogą się rozmnażać. lekkie dzieci i nowe. Jest optymalnie, że upłynął co najmniej 1 rok między narodzinami, dlatego nowo wybita młoda matka jest natychmiast zdeponowana w osobnej celi.

Ciąża trwa około 3 miesięcy, i zrozumienie, że pojawienie się nowych białek jest już bliskie, dopiero pod koniec pierwszego miesiąca ciąży. W tym momencie zwierzę jest zauważalnie zaokrąglone, a wszystkie ruchy degu stają się niezgrabne i niezgrabne.

Zwykle samica rodzi od 1 do 10 młodych, średnia liczba dzieci w każdym miocie wynosi 4-8. Pamiętaj o tym Porody domowe w Degu zwykle odbywają się dość trudne, często z poważnymi powikłaniami, więc kobieta potrzebuje pomocy specjalisty. Wskazane jest skontaktowanie się ze szpitalem weterynaryjnym, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia skrajnych przypadków, w których konieczne może być cięcie cesarskie lub inne specjalne manipulacje, a także zastrzyki.

Wiewiórki chilijskie rodzą się z otwartymi oczami i gęstymi włosami. Rozwijają się więc dość szybko i rosną po sześciu tygodniach stają się niezależni i mogą być łatwo oddzieleni od komórki macierzystej na własną, oddzielną.

Istnieją sytuacje, w których kobieta umiera podczas porodu lub wkrótce po powikłaniach - w tym przypadku hodowca będzie musiał zaopiekować się noworodkiem. Konieczne jest karmienie niemowląt mieszanką dla noworodków kociąt, która jest sprzedawana w każdym zoooptek. Karmienie odbywa się co 2–2,5 godziny za pomocą strzykawki lub specjalnej butelki z gumową końcówką. Po każdym posiłku należy masować brzuch niemowlęcia.

Przez pojawienie się dzieci, prawie niemożliwe jest określenie, kto to jest - chłopiec czy dziewczyna, ponieważ Wiewiórki chilijskie zupełnie nie mają dymorfizmu płciowego. Ale nadal można je odróżnić, dlatego warto zobaczyć gryzonie w błoto. Jeśli odległość między odbytem a cewką moczową dotyczy małego palca, najprawdopodobniej samiec jest przed tobą, a jeśli ten obszar jest prawie niewidoczny dla oka, masz do czynienia z młodą kobietą.

Natura opiekowała się chilijskimi wiewiórkami, obdarzając je dość silną i odporną odpornością. Lista patologii, którym podlegają te zabawne zwierzęta, jest niewielka, wśród nich najczęstsze są następujące choroby.

Jest to choroba, na którą predyspozycja spoczywa w degusie w genach. Zwykle czynnikami wyzwalającymi są nieprzestrzeganie zasad karmienia, włączanie do diety słodyczy, a także mleka i substancji zawierających skrobię. Nadmiar orzechów nie jest szczególnie przydatny dla gryzoni. Pierwsze objawy cukrzycy - utrata koordynacji, zmniejszenie wigoru i pogorszenie ostrości widzenia.

Częste kąpiele w zimnej wodzie, silne przeciągi i wahania temperatury - wszystko to często powoduje zimne Degu. W tym momencie zwierzę pojawia się wydzielina z nosa, oczy zaczynają podlewać, wszystko to zwykle towarzyszy odmowie jedzenia. W walce z przeziębieniem eksperci zazwyczaj zalecają picie dużej ilości wody, odpoczynek i wprowadzenie suplementów witaminowych w diecie.

Łysienie u gryzoni ozdobnych może wystąpić z wielu powodów: z powodu błędów karmienia, spowodowanych mechanicznym otarciem wełny, alergii, patologii skóry grzybów. W większości przypadków, z prawidłowo zdefiniowaną przyczyną choroby, wypadanie włosów jest leczone szybko i bez żadnych nieprzyjemnych konsekwencji.

Każdy specjalista powie ci, że to jedzenie staje się jednym z najważniejszych aspektów życia niewoli degu. Zaburzenia równowagi żywieniowej i odchylenia od przepisanej diety powodują problemy z układem trawiennym.

Wielu hodowców zwraca się do klinik z prośbą o szczepienie swoich zwierząt. I na próżno - białka chilijskie nie są szczepione, i są dwa powody:

• degu nie są predysponowane do wszelkiego rodzaju chorób zakaźnych i wirusowych;
• szczepionka, która byłaby całkowicie bezpieczna dla szczurów ozdobnych do czasu wynalezienia.

W dzikiej degu żyje około 5-6 lat. W niewoli, tworząc komfortowe siedlisko, ten parametr jest dłuższy - do 8-10 lat. Z reguły średnia długość życia zależy bezpośrednio od przestrzegania wymogów higienicznych, aktywności fizycznej i zrównoważonej diety.Najdłuższe życie degu w domu ustalono na około 15 lat.

Przy zakupie wiewiórki chilijskiej należy przede wszystkim zwrócić uwagę na jej wygląd i ogólny stan zwierzęcia. Zdrowe białko wygląda następująco:

• oczy jasne, błyszczące, czyste rzęski nie sklejają się;
• zęby są żółtawe, para siekaczy górnych jest wyraźnie widoczna;
• włosy gładkie, błyszczące, włosy mocno przylegające do ciała;
• Zachowanie jest dość aktywne, ale jednocześnie zwierzę jest czujne.

Chilijska wiewiórka jest bardzo interesującym zwierzęciem, którego zawartość w środowisku domowym ma wiele zalet:

• zwierzę jest miniaturowe, więc nie potrzebuje dużo miejsca;
• degu je dużo mniej niż na przykład świnka morska;
• biologiczne rytmy gryzonia całkowicie pokrywają się z ludzkimi.

Jednak ze wszystkimi zaletami degu jest nadal egzotycznym zwierzęciem i pomimo tego, że to zwierzę zostało przywiezione do Rosji wiele pokoleń temu, nadal pochodzi z ciepłych krajów o gorącym wilgotnym klimacie. dlatego wystrój domu wymaga pewnych funkcji.

• Potrzeba kąpieli w piasku. Chilijskie wiewiórki uwielbiają pływać w piasku, rozrzucając je na wolierze, więc jeśli jesteś zdecydowany mieć takiego zwierzaka, bądź gotowy do czyszczenia w pobliżu klatki.
• Ostrzenie siekaczy. Degu ma 8 par, rosnące zęby wymagają okresowej rozgrzewki. Jeśli nie dostarczysz wiewiórki odpowiednich materiałów, zwierzę gryzie wszystko, co dostaje „pod zęby” - meble, zabawki i wiele innych.
• Daegu doświadcza prawdziwie fizjologicznej potrzeby komunikacji. Jeśli zwierzę czuje się samotne, traci aktywność, zaczyna więdnąć i może nawet umrzeć.

Zobacz 10 mitów wideo poniżej.