Pirenejski pies górski: charakterystyka i uprawa

Pirenejski pies pasterski ma raczej niezwykły wygląd. Jeśli chcesz wiedzieć, jakie funkcje i cechy charakterystyczne są nieodłączne dla psa, warto przeczytać nasz artykuł.

Pirenejski pies górski jest zwierzęciem, którego ojczyzną są Góry Pirenejskie (można to wywnioskować z nazwy rasy). Psy tej rasy pełniły rolę pasterzy i opiekunów stad zwierząt. Według danych naukowych zwierzę pojawiło się na Ziemi dość długo - około 8 tysięcy lat temu.

Nie wiadomo na pewno, skąd i jak te rasy miały miejsce, ale istnieją przypuszczenia, że ​​przodkiem pirenejskiego psa górskiego jest mastif tybetański w białym kolorze.

W Europie zwierzęta należące do tej rasy pojawiły się za panowania Ludwika XIV. Wydał dekret, że psy pirenejskie powinny służyć jako słudzy sądowi (informacje na ten temat można znaleźć w starych kronikach, które przetrwały do ​​naszych czasów).

Ponadto źródła historyczne podają, że pirenejski pies górski uratował Karola V przed atakiem dzika, zyskując tym samym wielką wartość (nie tylko w kręgach arystokratycznych, ale także wśród ogółu społeczeństwa). W XVII i XVIII wieku pirenejskie psy górskie rozprzestrzeniły się daleko poza Francję i stały się popularne w innych krajach europejskich (na przykład we Włoszech i Wielkiej Brytanii).

Jednak w historii pirenejskich psów górskich są smutne strony. Tak więc, w latach wojny (I wojna światowa i Wielka Wojna Ojczyźniana), zwierzęta hodowlane zostały prawie całkowicie wytępione (nie tylko i nie siłą, ale z przyczyn naturalnych). Rzecz w tym, że takie duże psy były dość trudne do utrzymania.

Jednak nawet w tak trudnych czasach byli entuzjaści, którzy wysłali wszystkie swoje siły do ​​zachowania tej rasy. Takimi entuzjastami byli francuscy naukowcy, którzy rozpoczęli poszukiwanie pirenejskich psów w ich ojczyźnie - w Pirenejach. Dzięki wysiłkom grupy inicjatywnej rasa była w stanie wyzdrowieć, aw 1960 r. Zwierzęta otrzymały oficjalne uznanie i zostały wpisane do wszystkich odpowiednich rejestrów.

Ogólne Początkowo rasa ta pełniła dobrze określone funkcje robocze, mianowicie ochronę i ochronę. Jednak dzisiaj psy praktycznie straciły swoje naturalne umiejętności, więc są postrzegane jako zwykłe zwierzęta.

Na szczególną uwagę zasługuje wygląd Pirenejskiego Psa Górskiego. Zwierzę może zrobić niezatarte wrażenie na prawie każdym.

• Pies ma dość imponujący rozmiar, grube i długie białe włosy. Ogólnie rzecz biorąc, pies może wyglądać jak niedźwiedź polarny. Wśród naukowców nie ma zgody co do tego, która z kategorii powinna obejmować zwierzęta tej rasy: niektórzy uważają je za psy pasterskie, inne za psy i mastify.
• Długość płaszcza na całym ciele zwierzęcia jest nierówna. Zatem w okolicy głowy włosy są znacznie niższe niż na ogonie lub kołnierzu.
• Duża różnorodność koloru zwierzęcia. Pomimo tego, że najpowszechniejszy kolor jest uważany za biały, istnieją inne odmiany, które mają wielokolorowe plamy: płowe lub szare. Szczególnie cenni są przedstawiciele rasy, którzy mają tak zwaną maskę, umieszczoną z przodu głowy.
• Jeśli porównamy rozmiary głowy i ciała zwierzęcia, można zauważyć, że głowa ma dość mały rozmiar. Ponadto kształt czaszki ma prawidłowy kształt.
• Szczęka zwierzęcia jest dość mocna, ugryzienie należy do kategorii nożyczek. Uszy mają trójkątny kształt.
• Pies ma dobrze rozwinięte mięśnie. Łapy (z przodu iz tyłu) są równoległe do siebie i są wyprostowane.
• Masa ciała psa mieści się w zakresie od 55 do 60 kilogramów, a wysokość może wynosić od 65 do 80 centymetrów (wydajność kobiet jest niższa niż u mężczyzn).

Uważa się, że pirenejskie psy górskie są zwierzętami, które wykazują takie cechy jak szlachetność, odwaga i wysoko rozwinięta inteligencja. Psy nie są podatne na przejawy agresji, są spokojne i cierpliwe.

Natura danej osoby zaczyna się manifestować od dość młodego wieku. W tym momencie, kiedy szczeniak osiągnie 4 miesiące, cechy charakteru i zachowania, które będą nieodłączne dla zwierzęcia przez całe życie, zaczną się manifestować.

Ważną cechą charakteru, którą wielu właścicieli emituje, jest lojalność i oddanie. Zwierzęta są przyjazne i czuły stosunek nie tylko do ich bezpośredniego właściciela, ale także do wszystkich członków rodziny. Ponadto nie możesz się bać startu i innych zwierząt - Pirenejski pies dogaduje się z kotami. Jednocześnie jednak warto zastanowić się nad tym w stosunku do nieznanych i obcych ludzi zwierzę może wykazywać agresję, warczenie i szczekanie (szczególnie, jeśli pies czuje jakiekolwiek niebezpieczeństwo).

Pirenejskie psy mogą zdobyć nawet tych, którzy prowadzą aktywny tryb życia, są w ciągłych podróżach i podróżach służbowych. Pomimo tego, że czworonożny zwierzak uwielbia towarzystwo, łatwo znosi samotność i nie odczuwa negatywnych emocji.

Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę, że ze względu na dość imponujące wymiary zwierzęcia, nie będzie w stanie żyć w ciasnych warunkach miejskiego mieszkania. Jednak nawet jeśli planujesz trzymać psa na własnej działce, nie powinieneś wkładać go do woliery lub umieszczać na łańcuchu. Rasa pirenejska jest rozważana niezależny i kochający wolnośćdlatego wszelkie ograniczenia jej aktywności życiowej mogą prowadzić do zaburzeń psychicznych, a później do zaburzeń fizjologicznych.

Ponadto ważne jest regularne przeprowadzanie procedur higienicznych: czesanie, kąpiel, czyszczenie. Zaleca się czesanie psa co najmniej 3 razy w tygodniu. W przeciwnym razie wełna może się zaplątać. Procedury wodne nie powinny być przeprowadzane zbyt często, optymalna prawidłowość - 1 raz na 3 miesiące. Ważne jest również, aby śledzić stan uszu, oczu i zębów zwierzęcia.

Pirenejskie psy górskie są z natury zwierzętami drapieżnymi. Dlatego podstawą diety zwierzęcia powinno być mięso i produkty mięsne, bogate w białko. Ta kategoria obejmuje również produkty takie jak jajka, twaróg, ryby. Ryby i mięso najlepiej gotować zwierzę.

Twój pies musi być nakarmiony surowe warzywa i owoce. Produkty te mają pozytywny wpływ na powstawanie mikroflory jelitowej psa i ogólnie mają pozytywny wpływ na organizm.

Wbrew powszechnemu przekonaniu nie powinieneś podawać owsianki psom, ponieważ zboża są słabo absorbowane przez ciało zwierzęcia. Wręcz przeciwnie, mogą prowadzić do przyrostu masy ciała, a nawet otyłości.

Pirenejska rasa psa rozwinęła zdolności umysłowe, dlatego osoby należące do tej odmiany szybko i łatwo zapamiętują nie tylko proste podstawowe polecenia, ale także bardziej złożone i złożone triki.

W procesie szkolenia ważne jest, aby ćwiczyć rygorystycznie iw żadnym wypadku nie należy rezygnować z luzu. W przeciwnym razie stracisz wiarygodność w oczach zwierzęcia i poczujesz się ważny.

Aby uzyskać więcej informacji na temat cech rasy, zobacz poniższy film.