Islandzki pies: opis i treść

Wyrażenie „pies jest najlepszym przyjacielem człowieka” stało się już aforyzmem. I nie bez powodu. To wyrażenie podkreśla wierną i oddaną naturę czworonożnego zwierzaka. Dzisiaj na świecie istnieje ogromna liczba różnych ras psów, poza tym hodowcy nadal dedukują coraz więcej nowych podgatunków.

Na szczególną uwagę zasługuje rasa psów znanych jako islandzki owczarek. W dzisiejszym artykule przyjrzymy się wszystkim cechom i cechom tej rasy, zbadamy historię pochodzenia, a także zapoznamy się z zasadami treści i zasadami opieki dla poszczególnych osób.

Historia islandzkiego psa jest dość interesująca ze względu na niezwykłe szczegóły. Początkowo owczarek tej rasy pojawił się na Islandii (stąd nazwa rasy). Historycy tego wydarzenia datują się na różne sposoby, oczywiście jedno - wydarzyło się w I wieku naszej ery w okresie od 874 do 930 lat. W tym czasie ten typ psa był najbardziej popularny i popularny.

Starożytni używali psów jako strażników i opiekunów (chociaż psy pasterskie były małe). Ci z kolei spełnili oczekiwania swoich właścicieli, służyli im wiernie i wiernie. Pod tym względem pasterze i rolnicy byli przepełnieni prawdziwą miłością do islandzkich psów, wielu postrzegało czworonożne zwierzęta nie tylko jako pomocników i przyjaciół, ale także jako pełnoprawnych członków rodziny.

Historie znane z okresu rozprzestrzeniania się ogólnoświatowego wirusa dżumy. Choroba ta dotknęła islandzkie psy pasterskie, ich zwierzęta znacznie spadły w wskazanych latach. Jednak każda chmura ma srebrną podszewkę.

Szerokie rozprzestrzenianie się choroby spowodowało, że niektóre osobniki zostały usunięte z Islandii iw ten sposób rasa rozprzestrzeniła się na całym świecie. Kilka lat później rozpoczęła się aktywna praca nad hodowlą i hodowlą psów tej rasy, aw 1969 r. Islandzkie psy pasterskie zostały uznane za część dziedzictwa kulturowego Islandii. Nieco później rasa została uznana na arenie międzynarodowej i przypisana do kategorii północnych stróżów i zwierząt pasterskich.

W odniesieniu do Owczarka Islandzkiego, jak w przypadku bezwzględnej większości innych oficjalnie uznanych ras psów, przyjęto międzynarodowe standardy, które muszą być spełnione zarówno przez nowonarodzone szczenięta, jak i dorosłych.

Przede wszystkim ważne jest, aby to zauważyć Islandzcy pasterze mają dość silne i silne ciało. Skrzynia jest szeroka, a grzbiet ma mocną budowę. Ogon nie ma wybitnych wskaźników, zazwyczaj ma średnią długość. Specjalna siła wyróżnia się kończynami psa. Są dość proste w swojej strukturze, ale jednocześnie dobrze rozwinięte. Całe ciało czworonożnego zwierzęcia jest proporcjonalne. Głowa, która ma dość szeroką budowę anatomiczną, nie jest wyjątkiem.

Szczególnie interesujący pod względem wyglądu jest wełna owczarka islandzkiego. Ogólnie rzecz biorąc Zwierzę może być zarówno krótkowłose, jak i długowłose. W każdym razie linia włosów ma wystarczająco dużą gęstość i jest odporna na wodę i wilgoć.Niezależnie od tego, czy dana osoba jest długowłosą, czy krótkowłosą, włosy na łapach, uszach, czaszce i kufie będą znacznie krótsze w porównaniu z długością włosów nad resztą ciała. Z drugiej strony Zwiększona puszystość różni się od ogona psa.

Jeśli chodzi o kolor sierści, może być bardzo zróżnicowany. Tak więc dopuszczalne kolory, zgodnie z międzynarodowymi standardami dla islandzkiego pasterza, są odcieniami bieli i beżu, złotymi, brązowymi, szarymi i czarnymi.

Jeśli zdecydujesz się na rasowego psa islandzkiego, skontaktuj się z hodowlą. Ponieważ rasa jest mała, na terytorium Rosji nie ma zbyt wielu przedstawicieli. Najczęściej szczenięta są sprowadzane ze Szwecji i Danii.

Wybierając dziecko, przede wszystkim zwróć uwagę na to, jak zareagował na twój wygląd. Zdrowy islandzki szczeniak jest ciekawy, towarzyski i nieagresywny.. Jego ogon powinien być uniesiony ponad plecami, jak flaga. Ponadto nie zapominaj, że sumienny hodowca nigdy nie sprzedaje szczeniaka bez szczepień i paszportów weterynaryjnych. Dziecko musi mieć co najmniej 2 miesiące.

Jeśli spróbujesz scharakteryzować Pasterza Islandzkiego zaledwie kilkoma słowami, to przede wszystkim warto wspomnieć o takich cechach jak radość i miłość do pokoju. Zwierzęta są przyjazne dla innych (zarówno ludzi, jak i innych zwierząt). Są dobre do kontaktu nawet z małymi dziećmi.

Islandzcy pasterze nie tolerują przedłużającej się samotności, ponieważ uwielbiają być stale w towarzystwie własnego właściciela.

Przede wszystkim należy zauważyć, że naukowcy, weterynarze i doświadczeni hodowcy nie zalecają utrzymywania osoby należącej do tej rasy w mieszkaniu. Takie środowisko jest niewygodne dla zwierzęcia i może powodować stres. Islandzkie psy pasterskie są całkowicie nieodpowiednie dla środowiska miejskiego.

Jest to związane z takimi cechami zwierzęcia. zaleca się zachowanie go tylko w warunkach prywatnego domu z własnym gruntem lub terenem lokalnym. Pies musi mieć wystarczająco dużo miejsca, aby biec i wyrzucić energię. Minimalny dopuszczalny czas, który twoje czworonożne zwierzę powinno spędzić na ulicy, wynosi 2 godziny dziennie.

Pasterz Islandii posiada wyraźne właściwości adaptacyjne i mogą wytrzymać niemal wszystkie warunki pogodowe. Tak więc, jak w regionach północnych, które charakteryzują się przymrozkami, zwierzę jest chronione przed niskimi temperaturami ze względu na grubą warstwę, która pomaga utrzymać ciepło. W suchych i gorących warunkach klimatycznych sierść psa chroni zwierzę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i zapobiega przegrzaniu. Ponadto, jak wspomniano powyżej, włosy owczarka islandzkiego są w stanie odeprzeć wilgoć, więc pies nie boi się opadów.

Jednak sierść zwierzęca ma nie tylko pozytywne właściwości. Należy wziąć pod uwagę fakt, że pies jest podatny na pierzenie, więc musi być regularnie czesany. Proces linienia jest szczególnie intensywny wiosną i jesienią, więc w tych okresach zwierzę potrzebuje większej uwagi w odniesieniu do opieki. Zajęcia kąpielowe można również uznać za wydarzenie. Nie należy jednak nadużywać tej procedury - umyć zwierzę tylko wtedy, gdy jest brudne iw razie potrzeby.. Oddzielnie lekarze weterynarii zauważają potrzebę regularne obcinanie pazurów.

Ogólnie rzecz biorąc, należy zauważyć, że zwierzęta należące do rasy islandzkiej nie są wymagające w stosunku do diety. Jednak nawet pomimo tego nie można zaniedbać planowania posiłków przez swojego czworonożnego przyjaciela i nakarmić go resztkami ze stołu pana.W każdym razie należy pamiętać, że ale odżywianie zwierzęcia musi być korzystne i zrównoważone. Spróbuj go nasycić maksymalną możliwą liczbą użytecznych składników, które zapewnią aktywny wzrost i rozwój zwierzęcia.

Jako podstawę do karmienia zwierząt domowych można wybrać gotowe mieszanki suche i pasze, które są sprzedawane w sklepach zoologicznych i na rynkach zoologicznych. Ta opcja może wydawać się wygodniejsza i wygodniejsza dla tych, którzy nie lubią gotować i chcą maksymalnie ułatwić sobie zadanie, jeśli chodzi o zapewnienie zwierzętom jedzenia.

Jeśli jednak wybierzesz tę opcję, przed zakupem tego lub innego kanału, powinien wcześniej skonsultować się ze specjalistą i wyjaśnić, czy jest on odpowiedni dla Twojego zwierzaka. Ponadto w tym przypadku będziesz musiał zakupić różne suplementy diety i witaminy, które są niezbędne dla organizmu zwierzęcia.

Druga opcja jest uważana za większy budżet, ale jest czasochłonna. Możesz więc karmić islandzkiego pasterza naturalnymi produktami, które jesz. Dieta psa powinna składać się ze zbóż, warzyw, owoców, produktów mlecznych, a także chudego mięsa i ryb. Pamiętaj, że wybierając naturalną żywność, musisz przygotować produkty dla psa osobno. Muszą być świeże i wysokiej jakości. W żadnym przypadku nie należy podawać przeterminowanych, zepsutych lub zestarzałych produktów. Nie powinieneś także karmić go resztkami ze stołu.

Od czasu do czasu, aby zadowolić swojego czworonożnego przyjaciela, możesz kupić specjalne przysmaki dla psa, które są sprzedawane w sklepach zoologicznych. Nie zapomnij również obserwować bilansu wodnego. Ponadto Ważne jest, aby systematycznie myć i czyścić miski wodą i pokarmem zwierzęcia, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia szkodliwych organizmów lub rozwoju zakażeń.

Zostało udowodnione naukowo, jak również w praktyce zauważono, że islandzka rasa owczarków jest doskonale wyszkolona i wyszkolona. Ponadto procesy te są rodzajem gry dla zwierząt, dlatego chętnie słuchają właściciela, wypełniając i pamiętając wszystkie jego polecenia i wymagania.

Oczywiście nauka powinna rozpocząć się od samego początku, od najbardziej podstawowych poleceń. Warto jednak pamiętać, że posiada dość wysokie zdolności umysłowe pies jest w stanie nauczyć się bardziej skomplikowanych sztuczek, które jak zwykle nie są zawarte w ogólnie akceptowanym programie. W tym sensie anatomiczna struktura psa odgrywa pozytywną rolę, co pozwala mu łatwo pokonać przeszkody lub wykazać się zręcznością i gracją.

W ten sposób byliśmy w stanie upewnić się, że islandzki pasterz jest ze swej natury zwierzęciem mało trywialnym, posiadającym wiele oryginalnych cech i cech. Jeśli zastosujesz się do wszystkich niezbędnych zaleceń dotyczących opieki i ściśle przestrzegasz zaleceń specjalistów, będziesz w stanie zapewnić długie i szczęśliwe życie swojemu pupilowi. Średnia długość życia islandzkich psów pasterskich wynosi 15 lat.

W następnym filmie znajdziesz więcej informacji na temat islandzkiego psa.