Wszystko o Thai Ridgeback

Wśród walczących psów wyróżnia się tak niesamowita rasa jak Thai Ridgeback. Te psy są niezwykle inteligentne, kapryśne i wytrzymałe, a także idealnie dostosowane do treści w warunkach zwykłego mieszkania. W tym artykule dowiesz się najciekawszych rzeczy o Thai Ridgebackach.

Tajskie grzbiety należą do dużych ras psów. Ze względu na izolację ich historycznej ojczyzny (Tajlandia) i niemożność eksperymentów hodowlanych z innymi rasami udało im się zdobyć przyczółek jako indywidualna rasa i uzyskać szereg charakterystycznych cech.

• Samce są standardowe nieco wyższe i cięższe niż samice. - od 56 do 61 centymetrów w kłębie, samice - od 51 do 56 centymetrów. W przypadku tych psów stosunek wysokości do długości ciała jest nieznacznie nieproporcjonalny - 10: 11.

• Waga psa w zależności od wieku i wzrostu może się różnić, ale kobiety zazwyczaj nie są cięższe niż 25 kg, a samce mogą osiągnąć 35 lub więcej kilogramów.

• Podobnie jak większość udomowionych ras psów, żyją tajskie zwierzęta Ridgeback średnio do 13 lat. Jeśli warunki utrzymania są korzystne, podobnie jak rodowód jednostki, oczekiwana długość życia zwierzęcia wzrośnie do 15-17 lat.

• Zaokrąglona czaszkapłasko w okolicy potylicznej. Kształt głowy jak tajski nazywany jest czasem wilkiem. Cała głowa i kufa pokryte są cienką warstwą gęstych włosów, a na głowie, pod kufą i na czole widoczne są charakterystyczne fałdy skóry.

• Kufa ma standardowy kształt klina.Długość jest nieco mniejsza niż odległość od linii oka do potylicy. Dobrze widoczny przystanek. Nos jest dobrze rozwinięty (czarny lub szaro-niebieski), duże nozdrza. Policzki są płaskie, z wystającymi z nich kośćmi policzkowymi.

• Wargi mocno przylegające do szczękiWszystkie zęby, w tym kły, są ukryte w ustach. Szczęki są niezwykle potężne, zgryz nożycowy. Mocno złożone zęby nie wyróżniają się na tle ogólnym. Język jest zwykle ciemny lub czerwony lub różowawy z obecnością czarnych plam.

• Uszy z ostrymi końcówkami, wydłużony trójkątny kształt i mały rozmiar. Są one umieszczone w dużej odległości od siebie - po bokach okrągłej czaszki. W rasowych osobach zawsze wstają, z przednią częścią (małżowinami usznymi) patrzącą w przód, zauważalnym jest lekkie zgięcie do przodu.

• Oczy są wystarczająco duże. i w kształcie migdałów, zawsze osadzone głęboko, powieki cienkie, ciemne i ciasne dla oczu. Kolor oczu jest przeważnie brązowy lub ciemnobrązowy (preferowane są osoby o bardziej nasyconej tęczówce). W zależności od koloru wymagania normy dla koloru oczu mogą się różnić, na przykład u osobników niebieskich, lżejszych, miodu lub piasku tęczówki jest dopuszczalne.

• Szyja nie jest szczególnie długaale potężny, gęsty i elastyczny. Zakręt jest prawie nieobecny, podobnie jak zawieszenie. Dla osobników tej rasy charakterystyczne są fałdy skóry na twarzy i szyi. Dzięki grubej skórze możesz bezpiecznie poczuć silne mięśnie.

• Ciało jest lekko wydłużone, ale harmonijne. Plecy są proste, lędźwie płaskie, zad ma gładki ukośny kształt. Żebra są lekko wydłużone i zaokrąglone, tworząc dobrze rozwiniętą klatkę piersiową. Skóra dobrze przylega do całego ciała, nie tworząc fałd na brzuchu lub klatce piersiowej, krocze i brzuch są zaciśnięte.

• Ogon jest dość długi, zwężony od podstawy do końcówki.Gładka, pokryta jednolitą warstwą delikatnej wełny. W spokojnym stanie, wyprostowany lub sierpowaty. Dokowanie jest zabronione.

• Kończyny niezbyt długieale bardzo silne i proste, mięśnie ramienne są niezwykle rozwinięte, z kościami ramiennymi i łopatkami skierowanymi dokładnie do tyłu. Tylne kończyny odznaczają się potężnymi, muskularnymi biodrami i zaokrąglonymi kolanami (szczególną cechą skały jest to, że kolana są raczej niskie). Stawy skokowe wyłącznie proste. Same łapy są ciasno złożone, najczęściej ich kształt jest owalny. Poduszki są ciemne i twarde, co pozwala psu być w stanie aktywności przez długi czas. Pazury są dość duże, mogą być zarówno ciemne, jak i jasne.

• Tajowie są wyjątkowymi estetami, jeśli chodzi o bieganie i chodzenie. Ich ruchy są dokładnie sprawdzone, mają własny rytm. Każdy krok tych psów jest spójny, nie ma przypadkowego rozproszenia łapy, co pozwala im rozwijać ogromną prędkość dzięki ogromnej mocy joggingu.

• Ta rasa psów jest wyjątkowo krótkowłosa., podczas gdy struktura wełny jest miękka i łagodna. Podszerstek tych psów jest prawie żaden, dlatego nie można ich trzymać na ulicy.

Thais mają kilka rodzajów pokrycia wełnianego, poniżej zostaną krótko opisane dla każdego z nich. W tej chwili nie ma dokładnego standardu dotyczącego długości wełny, a zatem dane z różnych źródeł na ten temat mogą się różnić.

• Standard. Najdłuższą opcją jest wełna od 1 do 2 centymetrów. Uważany jest za bardziej odpowiedni dla osób mieszkających w regionach północnych. Chroni przed słońcem, zimnem, owadami i innymi niekorzystnymi warunkami zewnętrznymi.

• Krótki Najczęstsza odmiana. Włosy do 1,2 cm długości. Ta opcja jest uważana za pośrednią wśród pozostałych.

• Aksamit (lub welur). W tym przypadku włosy są niezwykle miękkie i jedwabiste, doskonale zatrzymują ciepło, chronią przed mrozem. Średnia długość - od 0,5 do 0,9 centymetra.

• Super krótki „welur”. Ta wersja płaszcza jest uważana za najbardziej nieobecną ze względu na jej wygląd. Z daleka takie psy wydają się prawie łysie, co staje się bardziej zauważalne u osób o jasnym kolorze sierści. Co więcej, taki krótki płaszcz (od 1 do 3 milimetrów) nie chroni zwierzęcia przed zimnem ani przed tymi samymi owadami i słońcem.

Thai Ridgeback ma swoją indywidualną osobliwość, dzięki obecności której można odróżnić tę rasę od reszty. Jest to tak zwany grzebień na plecach, który powstaje z określonego wzrostu włosów. Grzebień może mieć najróżniejszą formę, ale najczęściej spotykane są w postaci igieł, gitar, szpilek, piór, siodeł i strzał.

Pozwala na to standard ICF Aż 4 kolory u osób z Thai Ridgeback.

• Czerwony Jest uważany za jeden z najczęstszych. Zwykle występuje w następujących wariantach: bordowym, brązowym, ciemnoczerwonym, wiśniowym. Przejścia w tym przypadku są nieobecne, ale dopuszczalne są nieco jaśniejsze obszary na biodrach i brzuchu. Można to również przypisać osobom o bogatym czerwonym kolorze. Do tego koloru charakterystyczna błyszcząca gra.

• Czarny Najczęściej osoby te mają czarny kolor, ale różnią się kolorem. Są zarówno brązowe, jak i lżejsze - brązowe lub oliwkowe. Głównym warunkiem takiego koloru jest równomierne rozprowadzenie go w całym ciele człowieka. Ten kolor nie jest uważany za popularny, ponieważ podczas krycia tłumi możliwość innego koloru u szczeniąt.

• Niebieski Obejmuje to całą gamę kolorów - od jasnoszarego do bogatych bladoniebieskich odcieni.Charakterystyczną cechą tego koloru jest to, że w tym przypadku kolor i skóra są szaro-kolorowe.

• Oleny. Ten kolor jest czasami nazywany „isabella”. Należą do nich delikatne opalizujące odcienie różu i kremu. Wełna takich osób posiada unikalne perłowe odcienie.

Każda rasa psa wyróżnia się pozytywnymi i negatywnymi cechami. Niektóre z tych cech manifestują się w Thais tylko w okresie dojrzewania, kiedy ciało psa wymaga największej uwagi. Należy rozumieć, że większość ujemnych punktów może być bezpiecznie wygładzona przez szkolenie pacjenta i właściwą opiekę.

Pozytywne cechy.

• Niesamowita inteligencja, umiejętność szybkiego podejmowania decyzji. Wszystkie te cechy czynią Thais wspaniałymi towarzyszami i godnymi kandydatami na wystawach.
• Łatwo poddawany treningom i edukacji w doświadczonych rękach. Staraj się budować zaufanie u właściciela, co pozwala im wykonywać prawie wszystkie zadania.
• Piękna, smukła i harmonijna obudowa. Te psy są uważane za towarzyszy prawdziwych estetów ze względu na ich specyficzny wygląd.
• Osoby tej rasy są czyste: nie lubią się tarzać w błocie, jeść zepsute jedzenie lub odchody innych psów.
• Oprócz fenomenalnej aktywności poza ścianami mieszkania, ta rasa psów ma wyjątkową wytrzymałość i przydatność do najbardziej zróżnicowanego terenu.
• Jeśli właścicielowi uda się zdobyć zaufanie Tajów, zawsze będzie za nim góra - wstawi się na ulicy, spieszy się, by go uratować w wodzie, poprowadzi ludzi do pomocy.
• Predyspozycje do podchodzenia do prześladowania sprawiają, że osobniki tej rasy są niezwykłymi towarzyszami polowania na ptaki i zwierzęta futerkowe.
• Chociaż te psy nie nadają się do trzymania w warunkach ulicznych lub wolierowych, często dorastają jako doskonali strażnicy i nie pozwalają obcym przekraczać granic mieszkania. Wrodzone cechy bezpieczeństwa sprawiają, że Thais jest idealnym zwierzęciem dla rodzin z dziećmi.

Negatywne cechy.

• Tajskie Ridgebacki są niezwykle kapryśne - są sceptyczni wobec wszystkich poleceń i rozkazów gospodarza i mają tendencję do pokazywania swojej pozycji. Zwierzęta te wymagają ścisłego podejścia do treningu, a tylko silna i cierpliwa osobowość jest w stanie pokonać ich trudny charakter.
• Jeśli chcesz zabrać psa na polowanie, powinieneś przygotować się do prób ucieczki od ciebie śladami zwierząt i ptaków. Aby tego uniknąć, musisz częściej zabierać zwierzę do lasu na smyczy i szkolić je, aby spokojnie reagowały na otaczającą naturę.
• Nie jest to najlepsza opcja dla właścicieli, którzy mają już inne zwierzęta w domu. Tajowie są niesamowitymi właścicielami i zazdrosnymi ludźmi - mają tendencję do dominowania nad innymi zwierzętami. Ponadto, jeśli osoba z Tajlandii zauważy, że okazujesz więcej troski i uwagi innemu zwierzęciu, możesz być pewien, że nie będzie szczęśliwy w najbliższej przyszłości.
• Pełna nietolerancja wobec przemocy fizycznej i agresji ze strony właściciela. Jeśli człowiek z Tajlandii czuje otwartą agresję z twojej strony, upewnij się, że nie będzie mowy o żadnym posłuszeństwie. Tajowie są mściwi i agresywni wobec swoich prześladowców.

Każda rasa psów została uformowana w indywidualnych warunkach i dlatego różnią się zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Surowe warunki formowania tajskiego grzbietu sprawiły, że psy te były silne, uparte i samowolne. Jeśli w pewnych sytuacjach te cechy są wyjątkowo dobre, to w pierwszym treningu mogą przynieść wiele problemów właścicielom psa. Jeśli nie wybierzesz indywidualnego treningu dla Tajów, pamiętaj, że pies dorośnie kapryśny, niegrzeczny i agresywny.

Tajowie są urodzonymi zwierzętami. W rodzinie swoich mistrzów są niesamowicie obsesyjni, dobroduszni i mili. Są gotowi podążać za właścicielem wszędzie, aby wspierać każdy z jego pomysłów, a nawet najmniejsze wskazówki dotyczące gier. Tajowie są niezwykle wrażliwi na agresję. Jeśli mówimy o nowo zakupionym osobniku, wszelkie przejawy agresji wobec takiego psa będą dla niego prawdziwą czerwoną szmatą. Dlatego Thais nie zaleca się kupować i trenować w wieku dorosłym - szansa na wzajemny szacunek między psem a właścicielem jest zbyt mała.

Tajowie różnią się od innych psów tym, że potrafią szybko i głęboko analizować sytuację. Jeśli te zwierzęta są w towarzystwie ludzi od urodzenia, wkrótce nauczą się je dosłownie czytać. Główną cechą treningu Thais jest to, że główne przesłanie musi być wyrażane nie tylko przez zespoły, ale także poprzez intonację i wyraz twarzy. Te psy wyjątkowo rozpoznają emocje i gesty. Szczególnie interesujące jest obserwowanie tych psów, gdy słyszą ich pseudonim: Tajczyk natychmiast odpowiada na jego imię, wyrażając swoje zainteresowanie poprzez przesunięte brwi i fałdy na czole.

Ridgeback w ciągu kilku minut może całkowicie przeanalizować nieznajomego i podać swoją ocenę swoich działań. Jeśli pies zobaczy, że właściciel traktuje nieznajomego z ciepłem, wtedy pies zajmie przynajmniej neutralną pozycję, ale jest mało prawdopodobne, że pozwoli mu się pogłaskać. Jeśli mówimy o gościach, którzy przychodzą do mieszkania więcej niż raz, osoby z Thai Ridgeback zachowują się z nimi swobodnie i otwarcie, a nawet mają nadzieję na gry i rozrywkę. Dla innych ludzi, Thais zawsze pozostaną ponurymi, poważnymi i podejrzanymi „malkontentami”. Zaufanie, które te psy potrzebują do zarabiania, a czasami niedoświadczona osoba nie jest taka łatwa.

Jeśli sytuacja, według zwierzęcia, wymknie się spod kontroli, a właściciel potrzebuje pomocy, pies najpierw wyda ostrzeżenie ostrzegawcze lub szczekanie, a następnie może spieszyć się z kłami na sprawcę. Na szczęście nie wszyscy decydują się zignorować zewnętrzną siłę i moc Thais i atakować właścicieli tych psów.

Ridgebacki są zbyt aktywne i niespokojne, by długo czegoś chcieć. W pewnym momencie dadzą ci znać, że potrzebują gier lub spaceru, w innym będą spokojnie dbać o siebie na łóżkach i zasnąć. Pomimo tego zachowania, Thai Ridgeback bardzo szybko dostosowuje się do trybu swojego mistrza (będą czekać na ciebie cierpliwie z pracy przed udaniem się na imitowaną tacę). Czują się dobrze w ścianach mieszkania, jednak z długiego pobytu z dala od ulicy mogą stać się agresywni.

Jeśli tajski szczeniak rośnie w tym samym czasie co kociak lub pies innej rasy, to nie powinno być problemów z przyjaźnią. Tajski będzie również chciał chronić drugiego zwierzaka, jako pełnoprawnego członka rodziny. Jeśli mówimy o kupnie szczeniaka lub dorosłego tajskiego w mieszkaniu z innym dorosłym zwierzęciem, nie będzie tu konfliktów. Tajowie są bardzo zazdrośni i będą terroryzować inne zwierzę za twoimi plecami. Jeśli chodzi o zwierzęta uliczne, ridgebacki są nie do pogodzenia - postrzegają je jako rozrywkę i przedmioty do zabawy i gier.

W stosunku do małych członków rodziny Thais niesamowita dobroć. Są gotowi całkowicie poświęcić się zabawom z dziećmi, nie reagują w ogóle na nękanie i nieostrożne wykroczenia dzieci. Thai Ridgeback czuje bratnią duszę dziecka, gotowy na przygodę i zabawę przez cały dzień. Jednak zbyt częsta zabawa z dziećmi będzie szkodliwa dla edukacji Thais - dzieci są zbyt miękkie i niespokojne i będą dawać zwierzętom zły przykład.Jeśli to możliwe, należy przeznaczyć osobny czas na podnoszenie tańców i komunikację z dziećmi. Jeśli mówimy o pojawieniu się dzieci w rodzinie z już dorosłym tajskim, ani o bezpieczeństwie dzieci, ani o posłuszeństwie psa, nie należy się martwić.

Dla Tajów spacery i trening to nie tylko sposób na uporządkowanie ciała, ale także sposób na rozlanie ogromnych ilości niewyczerpanej energii. Po prostu uwielbiają spędzać czas na świeżym powietrzu w pobliżu wody lub na piknikach. Cała energia tych psów powinna iść dokładnie na ulicę (do tego potrzebne będą poziome słupki, słupy i frisbees, ścieżki do biegania i skakania).

Jak już wspomniano, Thais mają niezwykle dobrze rozwinięte zdolności myśliwskie, co pozwala im wytropić nawet najmniejszą zdobycz. Na ulicy, gdzie jest pełno ptaków, kotów i owadów, chodzenie z tymi psami może być bardzo trudne. Zafascynowany pościgiem, ridgeback może nawet nie zauważyć, że jest za właścicielem i zgubić się.

Wybierając pseudonimy dla Tajów, właściciele nie ograniczają się do żadnych stereotypów. Mogą to być zarówno zwykłe nazwy (Bim, Jack, Tiffany, Bella), jak i dość niezwykłe pseudonimy, które nie mają bezpośredniego związku z rasą.

Najczęściej właściciele wybierają nazwę dla Thai Ridgeback na 2 czynniki:

• wybór rasowy, moc i siła - Zeus, Graf, Buran, Pan, Cezar, Apollo, Atena, Burza, Błyskawica, Pani;
• Powiązania z kolorem - Angus, Onyx, Pantera, Marmur, Zefir, Brownie, Zlata, Szkarłat, Diament, Dym.

Oprócz tych czynników, można wybrać inne zasady przy wyborze nazwy: skojarzenie z kwiatami, dzikimi zwierzętami, zjawiskami naturalnymi, ciałami kosmicznymi, osobowościami historycznymi i cechami charakteru.

Ta rasa psa ma wyjątkowo krótki płaszcz, który rzuca tylko raz w roku. Ponadto brak podszerstka doprowadził do tego, że psy te nie mają charakterystycznego zapachu psa. Wszystko to sprawiło, że Thais byli doskonałymi kandydatami do trzymania w domu. Ponadto intensywność linienia zależy od rodzaju wełny, na przykład osoby z wełną welurową pokrywają się znacznie mniejszym stopniem niż osoby o standardowej wełnie.

Aby pozbyć się wszystkich problemów z włosami Thai Ridgeback, wystarczy regularnie czesać co najmniej 1 raz w tygodniu. Jeśli okres linienia minął, a pies nie przestaje ciężko zrzucać, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Być może jest to efekt roztocza podskórnego.

Do pielęgnacji wełny potrzebne będą następujące narzędzia: grzebień z miękkimi i częstymi zębami lub okrągłym grzebieniem, miękką szczoteczką. Narzędzia te nie tylko usuwają wszystkie zabrudzenia z wełny, ale także sprawiają, że Twój zwierzak ma przyjemny masaż wellness. Jak już można było się domyślić, psy te nie wymagają procedury pielęgnacyjnej, jednak możliwe jest wykonywanie rzadkich wycieczek do salonów fryzjerskich z jednostkami o standardowym rodzaju wełny.

Ze względu na prawie całkowity brak podszerstka tych psów można je utrzymywać tylko w zamkniętym pomieszczeniu bez przeciągów. Ponadto miejsce powinno mieć bezpośredni dostęp do wszystkich innych części mieszkania - zwierzę musi stale widzieć swoich właścicieli i to, co robią.

Do chodzenia tych psów jesienią i zimą na pewno będziesz potrzebować koców lub ciepłych ubrań dla psów, bez których natychmiast zaczną się przeziębić lub zapalić płuc. Ponadto w takich porach roku zaleca się nasycenie diety psa witaminami, a także regularne szczepienia (szczególnie, jeśli pies spędza dużo czasu na ulicy wśród innych psów).

Staraj się unikać chodzenia w deszczową lub mokrą pogodę. Te psy nie tolerują wilgoci w żadnej formie i będą próbowały ominąć wszystkie kałuże na swojej drodze. Aby usunąć brud z łap i genitaliów, wystarczy umyć je zwykłą bieżącą wodą. Procedura kąpieli za pomocą szamponu (szczególnie dla psów o delikatnej, miękkiej formule) i detergentów powinna być przeprowadzana nie częściej niż raz na 2-3 miesiące, jeśli to konieczne. Ponadto, jeśli twój pupil uwielbia zajęcia na świeżym powietrzu, nie oznacza to, że lubi pływać w wodach - nie powinieneś zmuszać Tajów do wrzucania do wody ani nie uczyć ratowania tonącego. Nadmierne zabiegi wodne doprowadzą do problemów ze skórą i psychiką zwierzęcia.

Jednym z najbardziej wrażliwych obszarów ciała tej rasy są uszy. Będąc stale w stanie otwartym i rozwiniętym, stają się po prostu wspaniałą pożywką dla bakterii. Uszy należy czyścić co najmniej 2 razy w tygodniu za pomocą płatków bawełnianych lub przy użyciu specjalistycznych środków do czyszczenia uszu. Stan uszu można śledzić zarówno wizualnie, jak i zapachowo.

Oczy - kolejne dość wrażliwe miejsce na zewnątrz każdego Tajlandii. Każdego ranka, w kącikach powiek tych psów, tworzą się śluz oka, który ostatecznie sztywnieje. Jeśli to możliwe, usuń ten śluz każdego ranka za pomocą wacika. Jeśli śluz nie zostanie usunięty w odpowiednim czasie, w rogach powiek zwierzęcia tworzą się suche grudki, które prowadzą do podrażnienia skóry wokół oczu i pojawienia się „ścieżek łez”.

W przypadku pielęgnacji jamy ustnej w Thais niedopuszczalne jest stosowanie ludzkich past, ponieważ do tego specjalne produkty dla psów muszą być kupowane Czyszczenie należy przeprowadzać co najmniej 2-3 razy w tygodniu, aby uniknąć powstawania kamienia nazębnego lub płytki nazębnej. Aby uniknąć tych nieprzyjemnych chwil, możesz wypłukać zęby zwierzęcia specjalnymi wywarami z ziół na kamień nazębny.

Przed zakupem Thai ridgeback jest uzyskanie dobrego kogterezkoy dla dużych psów. Już w wieku półrocznym bardzo długie pazury mogą rosnąć u zwierząt domowych, które bez szlifowania na spacerach i treningach mogą uniemożliwić życie zwierzęciu, a nawet zaszkodzić jego zdrowiu. Skrócić pazury powinny być wykonywane co najmniej 1 raz w miesiącu, aby zapobiec deformacji i niewłaściwemu wzrostowi pazurów. Podczas przycinania białych pazurów, tnij nieco poniżej różowej linii, aw przypadku ciemnych pazurów - w punkcie krzywizny.

Nie zapominaj o dbaniu o łapy zwierzęcia - od częstych i długich spacerów i treningów na poduszkach mogą tworzyć się pęknięcia i rany. Aby nie wywoływały dyskomfortu u zwierząt, powinny być traktowane środkiem antyseptycznym i dowolną tłustą śmietaną (można użyć kremów typu „Kids”).

Plusy.

• Możesz przechowywać dużą ilość jedzenia przez długi czas bez obawy, że go zepsujesz.
• W gotowej paszy nie trzeba dodawać dodatkowych witamin i suplementów nawet w sezonie zimowym. W paszy wysokiej jakości powinny być a priori.
• Nie ma potrzeby równoważenia mocy. W gotowych paszy dawki białka, węglowodanów i tłuszczów są już zrównoważone.

Wady.

• W takiej diecie nie jest łatwo dodać coś nowego. Jakiś owoc lub delikatność może zaszkodzić ciału psa, który jest dostosowany tylko do gotowych pasz.
• Dobra gotowa żywność, zwłaszcza w dużych ilościach, trafi do portfela bardzo często.
• Gotowa żywność wymaga specjalnych warunków utrzymania, w przeciwnym razie stanie się pleśnią i zaszkodzi zdrowiu zwierzęcia.

Plusy.

• Jeśli przygotowujesz produkt samodzielnie, jesteś całkowicie pewien jego składu i jakości.
• Stosunkowo niski koszt.
• Szczenięta wszystkich ras psów odnoszą się lepiej do naturalnego pożywienia w diecie - ufają jej bardziej i bardzo szybko się przyzwyczajają.
• Możesz łatwo dodać nowy produkt do takiej żywności, podczas gdy dieta niewiele się zmieni. Różnorodność w żywieniu jest niezwykle ważnym punktem, którego należy przestrzegać podczas karmienia zwierząt domowych.

Wady.

• Zbyt mały okres trwałości. Produkty te mają największą wartość odżywczą tylko w ciągu pierwszych 2-3 dni po przygotowaniu.
• Wszystkie troski o jakość żywności, a także równowaga pierwiastków śladowych w jej składzie będą na twoich barkach. Nie każdy hodowca może to kontrolować.
• Brak witamin w składzie takiej żywności, co oznacza, że ​​musisz dodać do diety osobno witaminy i składniki odżywcze.

Jeśli wszystko jest jasne dzięki gotowym paszom (klasa premium lub super-premium), to naturalna żywność ma swoje własne wymagania. Staraj się, aby dieta zwierzęcia obejmowała gotowane mięso (niskotłuszczowe - cielęcina, wołowina, indyk, pierś z kurczaka, zając), podroby lub gotowane ryby morskie, płatki (gryka, ryż, kukurydza, płatki owsiane na wodzie), warzywa (jak gotowane i świeże), produkty mleczne (kefir, twaróg, ser).

W zależności od wieku częstotliwość karmienia jest różna: od 4 do 5 razy dziennie do sześciu miesięcy ze stopniowym zmniejszeniem karmienia do 2 razy dziennie w wieku 10 miesięcy. Oznacza to, że będziesz musiał zmniejszyć częstotliwość karmienia o 1 raz w ciągu 2-3 miesięcy.

Podczas karmienia gotowymi paszami wymagane wielkości porcji są wskazane na opakowaniu produktu i są obliczane w zależności od wagi, wzrostu i wieku danej osoby. Jeśli mówimy o naturalnym odżywianiu, porcje po raz pierwszy są obliczane intuicyjnie - staraj się obserwować, jak zwierzę opuszcza po posiłku w misce lub, przeciwnie, wymaga suplementacji. Z reguły ridgeback kontrolują ilość jedzenia spożywanego przez siebie.

Zimą i jesienią do diety psa należy dodać dodatkowe witaminy. Wszystko z powodu cienkiej warstwy tej rasy - mają duże szanse na zachorowanie, a zatem ciało potrzebuje ochrony.

Upewnij się, że zwierzę ma zawsze miskę z czystą i świeżą wodą w strefie dostępu. Aby zwierzę nie mogło go obrócić, lepiej przykręcić miskę do stojaka lub wybrać modele z metalu ciężkiego.

Jeśli zdecydujesz się zmienić dietę zwierzęcia, nie powinieneś radykalnie wprowadzać nowych produktów. Zrób to stopniowo. Zanim wprowadzisz nowy produkt do diety, upewnij się, że zwierzę nie ma żadnych alergii ani zwykłej nietolerancji.

Nigdy nie należy podawać karmy dla zwierząt domowych przed spacerem. - wtedy stanie się leniwy i będzie chciał trochę odpocząć, a wszelka aktywność się nie spełni. Lepiej jest karmić Thai po długim i intensywnym spacerze. Rano lepiej jest podawać lekkie jedzenie, takie jak płatki i warzywa (które nie powodują, że żołądek jest cięższy i zapewniają niezbędną siłę na cały dzień), aw nocy mięso, ryby lub podroby - są lepiej wchłaniane przez organizm podczas snu.

Podczas karmienia Thai należy unikać następujących pokarmów: ryby rzeczne, sztuczne przyprawy i dodatki, żywność bogata w cukier, rośliny strączkowe, owoce i jagody z kamieniami, surowe mięso, surowe jaja, kości rurkowe (szkodliwe dla zębów zwierzęcych i trudne do strawienia), wieprzowina (za dużo tłuszczu), grzyby.

Trening tajskiego grzbietu nie jest dla wszystkich prostym ćwiczeniem. Są to wyjątkowo uparte i kapryśne psy, które wymagają indywidualnego podejścia.

Pierwszą rzeczą wymaganą od ciebie jest ustalenie autorytetu w oczach zwierzaka. Musisz wyjaśnić psu, który dokładnie jest szefem i komu powinien być posłuszny.Aby osiągnąć te cele, powinieneś ściśle określić całą przestrzeń, która jest wolna i zamknięta dla publiczności, a przy najmniejszym naruszeniu granic natychmiast odłącz zwierzę.

Trening i trening rozpoczynają się od 1,5 miesiąca szczeniaka - w tym wieku psy zaczynają rozumieć, czego się od nich wymaga, a także mają prawdziwy szacunek dla swojego właściciela. Ponieważ tajskie budy sprzedają się tylko w wieku powyżej 3 miesięcy, rozpocznij trening natychmiast po przybyciu szczeniaka do domu.

Młodociani z tajskiego grzbietu, zwłaszcza w dużych rodzinach z dziećmi, wykorzystują wszelkie próby, by stawić się ponad resztę. Może to być ciągłe figle, rozpraszanie zabawek i rzeczy, niekończące się nękanie innych zwierząt, fałszywa agresja wobec członków rodziny. Nie można się go pozbyć w jeden dzień - wszystko to jest eliminowane przez długie i cierpliwe szkolenie i powtarzanie tego, co jest możliwe, a co nie.

Waszą główną cechą w wychowaniu młodego Taja jest cierpliwość. W żadnym wypadku nie uderzaj i nie krzycz na zwierzaka - nie doprowadzi to do niczego dobrego, ale tylko sprawi, że szczeniak będzie zły i kapryśny. Nie ma też potrzeby „robić zamieszania” ze zwierzęciem domowym, musisz rozwinąć swój własny nieugięty styl, w którym łaskę i zachętę podaje się tylko dla posłuszeństwa. Nie powinno być żadnych ustępstw.

Aby ustalić dominującą pozycję nad zwierzakiem, powinieneś użyć następujących narzędzi:

• zawsze najpierw wejdź do drzwi, a dopiero potem przekaż psa do pokoju lub pokoju;
• wziąć jedzenie, zanim zwierzę je zjada, i zatrzymać wszelkie próby żebrania ze stołu;
• wyznacz miejsce odpoczynku w mieszkaniu, w którym zwierzę może być tylko w twojej obecności (zwykle jest to łóżko, sofa lub fotel);
• Idąc ulicą, naucz swojego zwierzaka, aby podążał za tobą i nie posuwał się za daleko - w przyszłości będzie to przydatne, jeśli chcesz chodzić bez smyczy lub kołnierza.

Niewykształceni Tajowie są często odpowiedzialni za wypadki z dziećmi i dorosłymi. Zanim zwierzę osiągnie wiek jednego roku, powinieneś osiągnąć zrównoważony charakter, nie wykazując przywództwa nad właścicielem.

Według właścicieli, Thai Ridgeback jest niesamowicie inteligentną, ale kapryśną rasą psów. Właściciele zauważają, że w domu koło te zwierzęta są niezwykle delikatne, uwielbiają dzieci i chronią je przed innymi zwierzętami. Te psy traktują nieznajomych z niezwykłą ostrożnością - nie będą w stanie ich przekupić jakąś słodyczą ani uspokoić głaskaniem.

W rodzinach goszczących wszyscy Tajowie bez wyjątku ustanawiają dominującą pozycję wśród innych zwierząt, a także konkurują z innymi członkami rodziny o uwagę właściciela.

Wśród negatywnych aspektów prawie wszystkich właścicieli podkreśla się złożoność szkolenia zarówno młodych, jak i dorosłych osób. Wszyscy hodowcy zdecydowanie zalecają rozpoczęcie szkolenia psów w ciągu 1,5-2 miesięcy i nie robienie żadnych ustępstw. Jeśli raz pozwolisz mu się gdzieś wspiąć lub odejść, w przyszłości nie będzie możliwe wyprowadzenie go stamtąd, ponieważ zachowanie dorosłego psa nie podlega korekcie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat rasy Thai Ridgeback, zobacz film poniżej.