Pomski: charakterystyka rasy i zawartości

Być może nie wszyscy wiedzą o istnieniu psów o tak niezwykłej nazwie - Pomski. Ta dość droga rasa dekoracyjna jest bardzo popularna wśród profesjonalistów i hodowców, ma duże zapotrzebowanie w krajach europejskich i Stanach Zjednoczonych. W Rosji Pomski dopiero zaczyna zyskiwać sławę u hodowców psów.

Krzyżowanie psów różnych ras jest szeroko i przez długi czas stosowane w hodowli psów. Jego celem jest stworzenie hybrydy o określonych cechach charakteru, innych zdolnościach roboczych lub charakterystycznej zewnętrznej. Mieszana rasa ma właściwości zarówno rodziców różnych ras, jak i przedstawicieli kilku ras.który został użyty do hybrydyzacji.

W wyniku długotrwałych eksperymentów pojawił się wyjątkowy pies, który odziedziczył po rodzicach tylko najlepsze pozytywne cechy. Nowa hybryda nazywa się Pomski: słowo powstało w wyniku połączenia skrótów pomorskich i Husky.

Po raz pierwszy w Internecie pojawiły się informacje o psie, który jest mieszaniną ras szpiców i husky, gdzie pewien użytkownik był zainteresowany osobliwościami charakteru i prawdopodobnymi chorobami tego mestizo. Sieć natychmiast zareagowała gorącymi debatami na temat realnej możliwości hodowania takiej rasy, ponieważ rodzice mają tak różne wymiary.

Pomysł stworzenia niezwykłej rasy, tak aktywnie dyskutowanej w sieci, skłonił hodowców do rozpoczęcia eksperymentów. Jednym z tych eksperymentatorów była słynna amerykańska hodowczyni Theresa Peterson, której specjalnością jest pies Husky. W 2013 roku wyprowadziła pierwszy miot hybrydowy. Te pierwsze szczenięta i oficjalnie zarejestrowane.

Po Petersonie wielu innych hodowców psów zaczęło hodować te słodkie psy. Było ich tak wiele, że powstało zainteresowanie w tworzeniu organizacji kontrolującej działalność hodowców.

W 2013 r. Takim organem stał się PCA, American Pomski Club., którego celem jest utrzymanie tego gatunku hodowlanego na niezbędnym i przyzwoitym poziomie oraz osiągnięcie uznania tego mestizo za niezależną rasę z własnym indywidualnym standardem.

Osobliwością hodowli Husky i Pomeranian Spitz jest to, że Siberian Husky zawsze zachowuje się jak matka. Miniaturowe psy szpicowe po prostu nie są w stanie znieść i bezpiecznie rodzić tak duże dla nich młode. Inseminacja jest zawsze przeprowadzana sztucznie.

Obecnie Pomski nadal nie jest rasą uznawaną przez światowe towarzystwa psów. Praca hodowlana hodowców psów jest wspierana wyłącznie przez American Club of Hybrid Dogs (ASNS) i PCA.

Pół-rasa odziedziczyła niewielki rozmiar z szpica pomorskiego, a kolor płaszcza i charakterystyczną „maskę” na pysku Husky. Kolor wełny jest zróżnicowany: pozy są czarne i czerwone, szare i białe, brązowe, szare ze srebrnym połyskiem i bladożółtym odcieniem. Kolor wełny jest nie tylko stały, ale także z przypaleniami lub plamami, a czasami jest to marmur.

Jego sierść jest gruba, puszysta, miękka, średniej długości. Grubszy, krótszy i cieplejszy podkład chroni przed zimnem i wilgocią, a górna długa i wytrzymała warstwa wełny chroni przed zanieczyszczeniem.

Kolor oczu, które odziedziczyli po husky, może być także inny: niebieski i zielony, leszczyna i orzech laskowy. Dość często zdarzają się przypadki, gdy tęczówka oka jest różnie zabarwiona: heterochromia często występuje również w husky.

Heterochromia w Pomskim może być w takich wariantach:

• „Arlekin” - oczy są pomalowane inaczej, na przykład jedno oko jest niebieskie, a drugie brązowe;
• kolor marmuru - na tle głównego koloru tęczówki są rozproszone plamy i plamy o innym odcieniu;
• poszczególne sekcje tęczówki mają różne odcienie.

Wygląd zewnętrzny psa może być inny i zależy od tego, które geny dominują nad rodzicem. Zmienność jego wyglądu można również wyjaśnić faktem, że do hybrydyzacji używa się czystorasowych rodziców. Biorąc pod uwagę dużą różnorodność wyglądu, rasa ta jest konwencjonalnie podzielona na kilka grup.

• Gatunki Fox. Pozy tego typu mają wydłużone ciało (jak syberyjski husky), cienki, pomarańczowy jak szkielet, spiczastą kufę, wystające uszy i gładkie rude włosy z czerwonawym odcieniem. Cały jego wygląd jest bardzo podobny do lisa.
• Pluszowy typ pomsky. Psy mają mały tors, charakterystyczny dla szpiców, krótki, tępy pysk, miękkie, gęste i dłuższe włosy, pomalowane w typowe łuskowate odcienie i gruby ogon, skręcony w pierścień.
• Biały Pomski. Gatunek ten jest bardzo rzadki, wyróżnia się większą wielkością, monochromatyczną wełną o czystym białym kolorze i subtelnymi konturami kufy.
• Brązowe metis z niebieskimi oczami, także rzadki gatunek. Pies ma gęsty silny szkielet, kufę średniej długości, niezbyt długie włosy z grubym podszerstkiem, pomalowane na brązowe odcienie. Nos psa jest również brązowy.
• Wygląd krótkowłosy. Ma chudy wygląd w miniaturze z grubymi, ale krótkimi włosami.

Inna jest również kategoria wagowa. Na wielkość i wagę psa mają wpływ takie czynniki, jak płeć, wielkość rodziców, liczba szczeniąt w miocie i jego pokolenie. Chłopcy są zazwyczaj więksi niż dziewczęta o 1-2 kg i mają około 5-10 centymetrów wzrostu.

Psy pierwszej generacji (F1), których rodzice są szpicami czystej krwi i husky, mogą ważyć od 4 do 12 kg. Szczenięta F1 dziedziczą cechy wyglądu rodzicielskiego w równych ilościach i wyglądają w 50% jak husky i 50% jak pomarańcze.

Metis dorosłego drugiego rzędu jest wynikiem przekroczenia F1. Może ważyć od 4 do 10 kg. Przewidywanie koloru i wielkości psów drugiej generacji jest znacznie łatwiejsze.

Wysokość dorosłych psów jest niewielka i może wahać się od 25 do 40 cm w kłębie.

Meti zwykle nie otrzymują chorób charakterystycznych dla swoich rodziców. Mają wysoką żywotność i dobre zdrowie, charakterystyczne dla mieszańców pierwszego rzędu. Ale to nie znaczy, że wcale nie chorują. Choroby są najczęściej wynikiem niewłaściwej opieki i odżywiania. Ponadto mają skłonność do alergii.

Biorąc od rodziców swoje pozytywne cechy charakteru, Metysi mają usposobienie pokojowe, czułe, radosne i odporne. Ich zachowanie jest przyjazne, nieagresywne i spokojne. Niezbyt niebezpieczna ciekawość jest pokazywana nieznajomym, ale jednocześnie nie boją się i są gotowi rzucić się na każdego, aby chronić właściciela.

Są to bardzo mobilne i aktywne psy, kochające gry, zwłaszcza z dziećmi. Dzieci, nigdy nie krzywdzą, nawet przez zaniedbanie.

Żyją razem z innymi zwierzętami domowymi, nawet z kotami, zwłaszcza jeśli dorastały razem. Wyjątkami są gryzonie, które postrzegają jako przedmiot polowania. Nie okazuj niepokoju, jeśli zostaniesz sam, możesz spokojnie pozostać sam przez kilka godzin.

Psy nie wymagają większej uwagi dla siebie, zadowolone z przejawów miłości i uczucia, które zapewnia im właściciel. Czuć się dobrze i mieć samotnego właściciela, aw dużej rodzinie.

Przywiązanie do gospodarza jest nawet większe niż u Husky, ale pół-rasa jest bardziej niezależna niż szpic: nie musi być stale blisko gospodarza. Chodzenie nigdy nie inicjuje kłótni z innymi psami.

Istnieją również negatywne przejawy ich charakteru. Podczas spacerów może pojawić się predyspozycja do ucieczki, gdy jego ciekawość może skończyć się wesołą przygodą lub jakimś kłopotem. Te psy są wielkimi miłośnikami kopania dziur w klombach i łóżkach ogrodowych, i mogą zrobić kompletny bałagan rozproszonych i rozproszonych rzeczy w domu.

Zwierzęta te mogą pokazać w swoim charakterze wszelkie osobliwości związane z zachowaniem szpiców i husky, a także zdobyć na czas własne, zgodnie z otaczającą rzeczywistością.

Psy tej rodzimej rasy istnieją w mieście, w każdym mieszkaniu i prywatnym domu, ale nie są przystosowane do życia na ulicy. W mieszkaniu zwierzę musi mieć prywatne miejsce do spania i odpoczynku. Może to być każde pomieszczenie, w którym ma miejsce z miękką pościelą.

Pies nie wymaga specjalnej opieki.

Zalecane są wizyty w klinice weterynaryjnej: zdrowy pies potrzebuje dwóch wizyt rocznie. Metysy są szczepione w taki sam sposób jak psy innych ras. W wieku 6-8 tygodni muszą wykonać pierwszą szczepionkę. Zapobieganie pasożytom zewnętrznym i jelitowym przeprowadza się co 3 miesiące.

Domowe zwierzę domowe potrzebuje regularnego i długotrwałego chodzenia, podczas którego musi zrzucić zmagazynowaną energię. Aktywność u psów jest indywidualna i odpowiada ich wymiarom: im większy pies, tym więcej musi ćwiczyć.

Każdy pies musi chodzić 2 razy dziennie i ładować go aktywnością fizyczną, co tylko poprawia samopoczucie zwierzęcia. Czas trwania spaceru musi wynosić co najmniej godzinę. Bieganie jest dla nich szczególnie użyteczne, więc powinno to zająć dużo czasu na spacer.

Unikalna zdolność wełny metyskiej chroni je przed brudem i wodą, więc psy nie muszą być często kąpane. Zaleca się kąpać je 1-2 razy w miesiącu za pomocą szamponów przeznaczonych specjalnie dla psów. Po kąpieli zwierzę musi być dokładnie wytarte miękkim ręcznikiem, a następnie osuszone suszarką do włosów.

Szczególnie ostrożnie należy dbać o wełnę w pobliżu pyska i blisko uszu, ponieważ tutaj najczęściej spada wełna i tworzą się wełniane grudki. Psy nie potrzebują fryzury, możliwe jest tylko przycinanie między palcami na łapach.

Obowiązkowa jest higieniczna dbałość o oczy i uszy zwierzęcia. Usuwanie brudu w uszach odbywa się za pomocą czystych tamponów zwilżonych specjalnym balsamem, które można kupić w aptece weterynaryjnej.Konieczne jest również cięcie pazurów, gdy rosną one raz w miesiącu. Konieczne jest również dbanie o zęby zwierzęcia: często są one wymagane (kilka razy w tygodniu) do czyszczenia specjalną pastą do zębów.

Ciekawa cecha tkwi w psach tej rasy - lizają wełnę, jak koty.

Pokarm dla psów tej rasy nie różni się od odżywiania innych psów. Ponieważ povski należy do kategorii aktywnych psów, jedzenie musi być kompletne, odpowiednio wyważone, wysokokaloryczne. Te zwierzęta domowe są polecane jako naturalny rodzaj żywności, ale jest to możliwe i karmione suchą karmą.

Naturalne odżywianie powinno obejmować pokarmy bogate w witaminy, pierwiastki śladowe i mieć średnią kaloryczność. Osiąga się to poprzez kontrolowanie zawartości węglowodanów. Naturalne odżywianie musi być uzupełnione kompleksami mineralno-witaminowymi, aby zapewnić zwierzęciu dzienną dawkę witamin i minerałów.

Podstawową zasadą żywienia Metysów jest przestrzeganie niezbędnej zawartości i właściwego stosunku składników odżywczych: białek, tłuszczów, węglowodanów, minerałów i witamin. Duża część diety należy do białek zawartych w mięsie i rybach. Produkty mięsne powinny stanowić do 60% całkowitej dziennej diety.

Zwierzę domowe może otrzymać następujące produkty:

• chude mięso - cielęcina, indyk, kurczak, królik;
• podroby - blizna, serce, wątroba z kurczaka, żołądek;
• ryby morskie;
• zboża w postaci owsianki - ryż, płatki owsiane, kasza gryczana;
• niskotłuszczowe produkty kwasu mlekowego - jogurt naturalny, kefir, ryazhenka, twaróg;
• Warzywa to bardzo przydatna cukinia, buraki i marchew, duszona kapusta, dynia;
• owoce - banany, morele, jabłka i gruszki;
• zielenie - koperek, pietruszka i sałatka.

Jajko jest dozwolone dawać nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Rzadko podaje się też ryby - raz w tygodniu. Należy zauważyć, że mięso, podroby i ryby podaje się tylko w formie gotowanej.

Olej roślinny (słonecznik, oliwka, kukurydza) jest przydatny do dodania do przygotowanej żywności.

Następujące produkty są zabronione:

• wieprzowina i jagnięcina, wszelkie inne surowe mięso i surowe ryby;
• wszelkie tłuste i pikantne potrawy i wędzone mięsa;
• wyroby cukiernicze, czekolada, pieczenie mąki;
• przyprawy i ogórki;
• ziemniaki i dowolna fasola.

Dorosłe zwierzęta karmione są dwa razy dziennie: rano i wieczorem.

Zaletą suchych gotowych pasz jest to, że zawierają już wszystkie niezbędne składniki odżywcze, witaminy i są odpowiednio zrównoważone. Nie ma również potrzeby liczenia kalorii. Dla psów tej rasy konieczne jest wybranie tylko żywności klasy super premium, ponieważ jest to karma najwyższej jakości. Używanie klasy ekonomicznej żywności jest surowo zabronione.

Suchą karmę można czasem uzupełnić mokrym - konserwy, pasztet, o różnych smakach.

Pozsky odznaczają się wysoko rozwiniętym intelektem, który odziedziczyli po obu rodzicach. Metysy są łatwe do trenowania. Uczą się i wykonują wiele poleceń, bardzo dobrze rozumieją swojego właściciela, lubią być chwaleni.

Ale poszczególne instancje są w stanie wykazać niezależność charakterystyczną dla rodzica syberyjskiego, co często prowadzi do nietypowych rozwiązań problemu i wpływa na szkolenie.

Metis ma wrażliwość psychologiczną: rozumie emocjonalny nastrój właściciela i łatwo się do niego dostosowuje. Reaguje negatywnie na krzyki, a jeszcze bardziej na karę fizyczną i, pomimo raczej stabilnego układu nerwowego, staje się drażliwy i niekontrolowany, i może być uparty.

Ponieważ jest to wciąż dość młoda i rzadka rasa, trenerzy psów nie mogą oferować żadnych konkretnych i konkretnych porad dotyczących edukacji i szkoleń. Jednak metoda dyskretnego zaangażowania w proces uczenia się z elementami gry jest zawsze skuteczna. Implementacja prostych standardowych poleceń jest dość dostępna dla zwierzaka. Po opanowaniu zespołu jest uważny i sumienny.

Rozpoczęcie treningu i wychowania psa powinno być w wieku 6 miesięcy. Istnieją pewne zasady, których należy przestrzegać.

• Musisz zacząć trenować z najprostszymi zespołami w zabawny sposób, zgodnie z zasadą - od prostych do bardziej złożonych.
• Weź pod uwagę indywidualne zdolności zwierzęcia - nie wszystkie psy są w stanie wykonać polecenie za pierwszym razem W przypadku awarii należy zachować trwałość i powtarzalność.
• Trening najlepiej robić w domu po spacerze: w tym czasie pies ma dobry nastrój.
• Udane wykonanie zespołu należy zachęcać do smakowania. Porażki nie można ukarać i skarcić.
• Zespoły muszą być stale i dyskretnie powtarzane w życiu codziennym.
• Zaleca się trening w odstępach między karmieniami, ale nie po nich.

Psom hodowlanym powinny towarzyszyć następujące wymagania:

• zwierzak nigdy nie powinien być blisko w trakcie posiłku właścicieli, tym bardziej nie możesz dać mu jedzenia ze stołu;
• należy zabronić mu spać na łóżkach swoich panów, nie pozwalając mu usiąść na krześle;
• Pies musi wyraźnie znać swoje miejsce w mieszkaniu.

Pomski jest w stanie nauczyć się takich standardowych poleceń, jak „Do mnie” i „Miejsce”, „Blisko” i „Usiądź”, „Połóż się”, „Daj” i „Aport”, a także zakazując „Fu”, „Nie” i „Nie możesz „ Podczas spaceru możesz nauczyć go rozumieć i wykonywać „Spacer”, „Barierę”, „Polzi”.

Szkolenie każdego psa, w tym Pomskiego, to długi i dość czasochłonny proces, wymagający mnóstwa cierpliwości i wytrwałości.

Zapoznaj się z tymi uroczymi psami w następnym filmie.